รายงานของเธอสร้างความประทับใจอย่างยิ่ง
ในช่วงที่เรียนปีสุดท้าย จินนี่ พยานพระยะโฮวาคนหนึ่งในสหรัฐ มีโอกาสที่ดีมากที่จะพูดเกี่ยวกับศาสนาของเธอ. เธอเล่าว่า “อาจารย์ของดิฉันบอกให้นักเรียนทำรายงานประจำภาคเรียนเพื่อที่จะจบการศึกษา. ดิฉันจึงบอกครูว่า ดิฉันอยากเขียนเรื่องเกี่ยวกับพยานพระยะโฮวาในค่ายกักกันของนาซี.”
ครูอนุญาตให้จินนี่เขียนเกี่ยวกับหัวข้อดังกล่าว. จินนี่ยอมรับว่า “ดิฉันรู้สึกกังวลเมื่อถึงเวลาที่ต้องส่งรายงานนั้นและต้องออกไปพูดหน้าชั้นด้วย. ดิฉันไม่รู้ว่าเพื่อนร่วมชั้นจะพูดอะไรหรือจะล้อเลียนอะไรดิฉัน.”
จินนี่เริ่มเสนอรายงานโดยถามว่า “มีใครรู้ไหมว่าคนที่ติดรูปดาวเดวิดในค่ายกักกันของนาซีเป็นใคร?” ทุกคนตอบว่า “พวกยิว.” แล้วเธอก็ถามว่ามีใครบ้างรู้ว่าพวกที่ติดเครื่องหมายสามเหลี่ยมสีม่วงเป็นใคร. ไม่มีใครตอบ. “ดิฉันจึงบอกพวกเขาว่า คือพวกพยานพระยะโฮวา” จินนี่กล่าว.
ครูและนักเรียนในชั้นประทับใจข้อมูลของจินนี่. จินนี่กล่าวว่า “พวกเขารู้สึกทึ่งกับข้อเท็จจริงที่ว่าพยานพระยะโฮวาสามารถได้รับอิสรภาพหากเขาเพียงแต่ยอมเซ็นชื่อในเอกสารเพื่อปฏิเสธความเชื่อของตน. เพื่อนร่วมชั้นบางคนบอกดิฉันในตอนหลังว่า เมื่อก่อนพวกเขาเคยเยาะเย้ยพยานพระยะโฮวา แต่คราวหน้าถ้าพยานฯ มาแวะเยี่ยมที่บ้านอีก พวกเขาจะฟัง.”
จินนี่ได้คะแนนเต็มสำหรับรายงานและการพูดหน้าชั้น. เธอกล่าวว่า “ดิฉันไม่เพียงแต่ได้คะแนนดีเท่านั้น แต่ยังมีโอกาสดีมากที่จะพูดเกี่ยวกับความเชื่อของดิฉัน!”
[ภาพหน้า 19]
มีการเสนออิสรภาพให้กับพยานพระยะโฮวาหลายคนภายใต้เงื่อนไขที่ว่า พวกเขาจะต้องเซ็นชื่อในเอกสารปฏิเสธความเชื่อของตนฉบับนี้
[ที่มาของภาพ]
Courtesy of United States Holocaust Memorial Museum