‘หนูอยากเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนาของหนูมากขึ้น’
เซียรา นักเรียนวัย 12 ปีจากฟลอริดา สหรัฐอเมริกา ได้เลือกหัวเรื่องที่น่าสนใจเกี่ยวกับการกดขี่ข่มเหงพยานพระยะโฮวาในเยอรมนีสมัยนาซีเพื่อทำโครงงานวิชาประวัติศาสตร์. เธอบอกว่า “ที่หนูเลือกหัวข้อนี้ก็เพราะหนูอยากเรียนรู้เกี่ยวกับศาสนาของหนูมากขึ้น. หนูอยากรู้ให้แน่ชัดว่า พยานพระยะโฮวาต้องเจอกับอะไรบ้างในช่วงการสังหารหมู่พลเรือนโดยพวกนาซี.”
หลังจากทำการค้นคว้าอย่างจริงจังแล้ว เซียราทำพีระมิดไม้สีม่วงขึ้นมาอันหนึ่ง เป็นสัญลักษณ์แทนสามเหลี่ยมสีม่วงที่ถูกเย็บติดกับชุดนักโทษของพยานพระยะโฮวาเพื่อใช้ระบุตัวพวกเขาในค่ายกักกัน. เซียราติดรูปภาพพร้อมทั้งคำอธิบายภาพรอบพีระมิดนั้น. นอกจากนี้ ยังมีจดหมายอันแสนเศร้าแต่เสริมความเชื่อที่เขียนโดยโวล์ฟกัง คุสเซโรว์ ซึ่งเป็นพยานพระยะโฮวา จดหมายนี้เขียนขึ้นไม่นานก่อนที่เขาจะถูกประหาร.—โปรดดูหอสังเกตการณ์ (ภาษาอังกฤษ) ฉบับ 1 กันยายน 1985 หน้า 14.
ข้อมูลที่เซียราจัดแสดงอธิบายอย่างชัดเจนว่า พยานฯ ต่างจากนักโทษอื่น ๆ พวกเขามีทางเลือก นั่นคือ ถ้าเซ็นชื่อในเอกสารเพื่อปฏิเสธความเชื่อ พวกเขาก็จะได้รับการปล่อยตัว. ข้อเท็จจริงที่ว่า พยานฯ ส่วนใหญ่ไม่ยอมเซ็นชื่อในเอกสารแสดงให้เห็นว่าพวกเขาซื่อสัตย์ภักดีจริง ๆ.
เซียรากล่าวว่า เธอได้ประโยชน์จากการเลือกหัวเรื่องนี้เพื่อทำโครงงาน. หัวเรื่องนี้ช่วยให้เธอมีโอกาสเรียนรู้มากขึ้นเกี่ยวกับศาสนาของเธอ. เซียรากล่าวว่า “แม้พยานพระยะโฮวาในเยอรมนีสมัยนั้นจะเป็นกลุ่มเล็ก ๆ แต่พวกเขามีความเชื่อที่เข้มแข็งซึ่งช่วยให้พวกเขาเอาชนะการกดขี่ข่มเหงที่ต้องประสบ.”
หากคุณเป็นเยาวชนพยานพระยะโฮวาที่กำลังเรียนหนังสืออยู่ มีวิธีใดไหมที่จะทำให้คุณมีโอกาสเล่าถึงประวัติศาสตร์เกี่ยวกับความเชื่อของคุณ?