การหมกมุ่นกับการหาเงินทำให้คุณเจ็บป่วยไหม?
ถ้าจู่ ๆ วันพรุ่งนี้คุณกลายเป็นเศรษฐีขึ้นมา คุณจะทำอย่างไร? คุณจะเพลามือลงและชื่นชมกับชีวิตไหม? คุณจะลาออกจากงานและใช้เวลากับครอบครัวและเพื่อนฝูงให้มากขึ้นไหม? คุณจะเริ่มอาชีพใหม่ที่คุณอยากทำจริง ๆ ไหม? น่าสนใจ หลายคนที่รวยขึ้นไม่ได้ทำอย่างที่กล่าวมานี้เลย. แต่พวกเขากลับทุ่มเทชีวิตที่เหลือทั้งหมดเพื่อหาเงินให้มากขึ้น—ไม่ว่าจะเพื่อใช้หนี้สินที่ก่อขึ้นใหม่หรือเพียงเพื่อจะรวยขึ้นไปอีก.
อย่างไรก็ตาม บางคนที่ใช้ชีวิตแบบนี้สังเกตเห็นว่า การนิยมวัตถุทำลายสุขภาพ, ชีวิตครอบครัว, และความสำนึกด้านศีลธรรมของลูก ๆ. ช่วงหลัง ๆ นี้ หนังสือ, บทความต่าง ๆ, รายการโทรทัศน์, และวิดีโอได้เตือนถึงอันตรายของการหมกมุ่นกับวัตถุสิ่งของมากเกินไป และสนับสนุนให้ใช้ชีวิตแบบ “พอเพียง.” หลายหน่วยงานชี้ว่าการหมกมุ่นกับการหาวัตถุเงินทองทำให้คุณเจ็บป่วยได้—ทั้งทางจิต, ทางอารมณ์, และแม้กระทั่งทางกายด้วยซ้ำ.
แน่นอน ความเป็นห่วงเกี่ยวกับอันตรายของการนิยมวัตถุไม่ใช่เรื่องใหม่. เกือบ 2,000 ปีมาแล้ว คัมภีร์ไบเบิลบอกว่า “คนเหล่านั้นที่อยากเป็นคนมั่งมีก็ย่อมตกในการทดลอง, และในบ่วงแร้ว, และในตัณหาหลายอย่างอันโฉดเขลาและเป็นภัยแก่ตัว, ซึ่งย่อมทำให้ตัวจมลงในความพินาศเสื่อมศูนย์ไป. ด้วยว่าการรักเงินทองนั้นก็เป็นรากแห่งความชั่วทุกอย่าง และบางคนที่ได้โลภเงินทองจึงได้หลงไปจากความเชื่อนั้น, และความทุกข์เป็นอันมากจึงทิ่มแทงตัวของเขาเองให้ทะลุ.”—1 ติโมเธียว 6:9, 10.
แต่เป็นอย่างนั้นจริง ๆ หรือ? คนที่มีชีวิตอยู่เพื่อหาแต่เงินและวัตถุสิ่งของมีความทุกข์จริง ๆ ไหม? หรือว่าพวกเขามีทุกสิ่งทุกอย่างพร้อม—ทั้งทรัพย์สมบัติ, สุขภาพที่ดี, และครอบครัวที่มีความสุข? ให้เรามาพิจารณาเรื่องนี้กัน.