มีผู้ออกแบบไหม?
เปลือกของหอยทากตีนเกล็ด
● หอยทากตีนเกล็ดมีโครงร่างภายนอกแข็งที่สุดเท่าที่เคยค้นพบในธรรมชาติ. หอยชนิดนี้สามารถทนแรงดันน้ำในระดับความลึก 2,400 เมตรใต้มหาสมุทรอินเดีย. นอกจากนั้น หอยตัวน้อยยังสามารถอยู่ในน้ำที่มีทั้งสภาวะความเป็นกรดสูงและอุณหภูมิที่เลวร้าย ซึ่งรวมไปถึงน้ำร้อนที่พุ่งขึ้นมาจากปล่องน้ำร้อนใต้ทะเลอีกด้วย. เปลือกของมันยังป้องกันสัตว์นักล่าได้.
ขอพิจารณา: เปลือกของหอยทากตีนเกล็ดมีสามชั้น. ชั้นนอกประกอบด้วยเหล็กซัลไฟด์; ชั้นสองคล้ายกับสารเคลือบโปรตีนซึ่งพบในหอยทากชนิดอื่น ๆ; และชั้นในประกอบด้วยแร่แคลเซียมชนิดหนึ่งซึ่งเรียกว่าอะราโกไนต์. ด้วยเกราะป้องกันสามชั้น หอยทากตีนเกล็ดจึงไม่สะทกสะท้านเมื่อถูกปูนักล่าโจมตีโดยใช้ก้ามอันทรงพลังบีบเปลือกของมัน. ปูอาจหนีบหอยทากไว้หลายวัน แต่ก็ทำอะไรเปลือกของมันไม่ได้.
โดยใช้อุปกรณ์ที่เรียกว่าหัวกด (indenter) ซึ่งปลายเป็นเพชร นักวิจัยได้ค้นพบตามที่มีรายงานในวารสารดิสคัฟเวอร์ ว่า “เปลือกชั้นนอกได้รับการออกแบบให้แตกได้ในวิธีที่ดูดซับพลังงาน. รอยแตกจะกระจายออกไปเฉพาะในชั้นของอนุภาคเหล็กซัลไฟด์. ‘รอยแตกขนาดจิ๋ว’ เหล่านี้ไม่เพียงดูดซับพลังงาน แต่ยังป้องกันไม่ให้เกิดรอยแตกขนาดใหญ่.” ในขณะเดียวกัน เปลือกชั้นกลางที่หนาสามารถดูดซับพลังงานกลระหว่างถูกทำร้ายได้.
นักวิจัยหวังว่าจะเลียนแบบโครงสร้างของเปลือกหอยทากตีนเกล็ดเพื่อจะผลิตหมวกนิรภัยและเสื้อกันกระสุนที่แข็งแรงขึ้น รวมทั้งลำเรือและลำตัวเครื่องบิน. วารสารดิสคัฟเวอร์ กล่าวว่า “แม้แต่ท่อส่งน้ำมันแถบขั้วโลกเหนือซึ่งถูกภูเขาน้ำแข็งชนบ่อย ๆ ก็อาจได้รับประโยชน์ด้วย.”
คุณคิดอย่างไร? เปลือกของหอยทากตีนเกล็ดเกิดขึ้นโดยบังเอิญหรือมีผู้ออกแบบ?
[แผนภาพหน้า 23]
(ดูรายละเอียดจากวารสาร)
หัวกด
เปลือกชั้นนอก
เปลือกชั้นกลาง
เปลือกชั้นใน
[ที่มาของภาพหน้า 23]
Courtesy Anders Warén