เครื่องดื่มจากเม็กซิโก
● เมื่อนักล่าอาณานิคมชาวสเปนมาถึงเม็กซิโกตอนต้นศตวรรษที่ 16 พวกเขาได้ชิมเครื่องดื่มที่เรียกว่าปุลเก ซึ่งทำจากน้ำของต้นอากาเบที่นำไปหมัก. ปุลเกนั้นคล้ายเบียร์ และมีปริมาณแอลกอฮอล์ต่ำ มีโปรตีนจากพืช คาร์โบไฮเดรต วิตามิน และแร่ธาตุ. ผู้คนในหลายท้องที่จึงกินมันเป็นอาหารเสริมที่มีประโยชน์.
เนื่องจากชินกับการดื่มเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์ระหว่างมื้ออาหาร ไม่นานพวกสเปนจึงเริ่มกลั่นน้ำอากาเบจนได้เครื่องดื่มที่แรงขึ้น ซึ่งเรียกว่าเมสกัล. ต่อมาเมสกัลกลายเป็นสุราที่ทุกวันนี้เรียกกันว่าเตกีลา. ปัจจุบัน มีโรงกลั่นเตกีลาหลายสิบโรงในเม็กซิโก และผลิตเตกีลาได้มากกว่า 189 ล้านลิตรในแต่ละปี ซึ่ง 40 เปอร์เซ็นต์ถูกส่งออก.
มีการปลูกบลูอากาเบที่ฉ่ำน้ำ ซึ่งเป็นพืชที่ใกล้กับวงศ์ลิลี ในที่ราบสูงทางตะวันตกตอนกลางของเม็กซิโก. ส่วนใหญ่จะปลูกกันในรัฐคาลิสโกใกล้เมืองเตกีลา ซึ่งเป็นที่มาของชื่อเครื่องดื่มชนิดนี้.a ต้นอากาเบต้องใช้เวลาถึง 12 ปีกว่าจะโตเต็มที่ และดูดซับแร่ธาตุเข้าไปมากมายในช่วงเวลานั้น. เมื่อชาวไร่เก็บเกี่ยวอากาเบ พวกเขาจะตัดใบแหลม ๆ ออกเหลือแต่ใจรูปทรงคล้ายสับปะรดที่เรียกว่าปีญา. โดยเฉลี่ย มันหนัก 50 กิโลกรัมและมีน้ำหวานอยู่ข้างใน. ต้องใช้ปีญา ของอากาเบประมาณ 7 กิโลกรัมจึงจะผลิตเตกีลาได้ 1 ลิตร.
ชาวเม็กซิโกหลายคนชอบดื่มเตกีลาพร้อมกับเกลือและมะนาวฝาน. ชาวต่างประเทศคุ้นเคยกับมาร์การิตามากกว่า ซึ่งเป็นค็อกเทลที่ใช้เตกีลาผสมกับน้ำมะนาวและสุรารสส้ม เสิร์ฟกับน้ำแข็งบดในแก้วที่ขอบเคลือบด้วยเกลือ.b เนื่องจากมีขายใน 90 ประเทศ เตกีลาจึงเป็นเสมือนตัวแทนจากเม็กซิโกไปยังประเทศต่าง ๆ.
[เชิงอรรถ]
a ในบรรดาอากาเบ 136 ชนิดในเม็กซิโก มีการนำหลายชนิดมาทำปุลเกและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชนิดอื่น ๆ. แต่มีเพียงบลูอากาเบชนิดเดียวเท่านั้นที่นำมาใช้ทำเตกีลา.
b คัมภีร์ไบเบิลไม่ตำหนิการดื่มแอลกอฮอล์พอประมาณ. (บทเพลงสรรเสริญ 104:15; 1 ติโมเธียว 5:23) แต่คัมภีร์ไบเบิลตำหนิการดื่มมากเกินไปและการเมาเหล้า.—1 โครินท์ 6:9, 10; ทิทุส 2:3