สัญลักษณ์ของทะเลสาบนิการากัวคือเกาะโอเมเตเป พื้นที่ที่เขียวชอุ่มของเกาะนี้มีภูเขาไฟขนาดใหญ่สองลูกเชื่อมต่อกันด้วยคอคอด
ดินแดนและชนชาติ
เที่ยวนิการากัว
ผู้คนมักเรียกนิการากัวว่าดินแดนแห่งทะเลสาบและภูเขาไฟ ประเทศนี้ขึ้นชื่อว่ามีทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในอเมริกากลาง ชนพื้นเมืองที่นั่นเรียกทะเลสาบนี้ว่า โกซิบอลกา ซึ่งหมายถึง “ทะเลหวาน” ทะเลสาบนี้มีเกาะหลายร้อยเกาะและเป็นทะเลสาบน้ำจืดแห่งเดียวที่มีปลาทะเลหลายชนิดอาศัยอยู่ เช่น ปลาฉลาม ปลากะโทงแทงดาบ และปลาทาร์พอน
ลีลาวดีเป็นดอกไม้ประจำชาติของนิการากัว
นิการากัวยังมีเขตที่อยู่ห่างไกลที่สุดในอเมริกากลางซึ่งก็คือชายฝั่งมอสควิโต แนวชายฝั่งนี้ทอดยาวไปทางตะวันออก 65 กิโลเมตรไปจนถึงฮอนดูรัสประเทศเพื่อนบ้าน คนมิสคิโท (หรือมอสควิโต) เป็นชนพื้นเมืองหนึ่งในหลายกลุ่มที่อาศัยอยู่ในนิการากัว ซึ่งมีประวัติอันยาวนานมาตั้งแต่สมัยที่ชาวยุโรปย้ายมาอยู่ที่นี่ในศตวรรษที่ 16
คนมิสคิโทมีความผูกพันกันอย่างเหนียวแน่นและมีธรรมเนียมที่ไม่เหมือนใคร เช่น ในภาษามิสคิโทไม่มีคำนำหน้า อย่างเช่น “นาย” หรือ “นางสาว” ในหมู่บ้านตามชนบท เด็กจะเรียกคนแก่ว่า “ลุง” หรือ “ป้า” ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นญาติกันหรือไม่ ธรรมเนียมการทักทายที่เก่าแก่ของผู้หญิงชาวมิสคิโทคือ เมื่อเจอหน้าเพื่อนสนิทหรือญาติ พวกเธอจะเอาแก้มมาชนกัน แล้วคนที่เป็นฝ่ายเริ่มทักทายจะหอมแก้มอีกฝ่ายหนึ่ง
ชนเผ่าพื้นเมือง
หนังสืออธิบายคัมภีร์ไบเบิลในภาษามายังนาและมิสคิโท จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา