ประกาศที่สถานีกระเช้าไฟฟ้าในเมืองคูโล
จอร์เจีย
‘นี่จะเป็นมรดกที่ผู้รับใช้ของพระยะโฮวาได้รับ’—อสย. 54:17
ผู้รับใช้ของพระยะโฮวาในจอร์เจียประกาศข่าวดีอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยและพระยะโฮวาอวยพรงานหนักของพวกเขา นี่ทำให้ผู้คนเกือบทุกหนแห่งของจอร์เจียได้ยินข่าวดี
พี่น้องพร้อมจะประกาศในหมู่บ้านอุชกูลิที่อยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 2,200 เมตร
ไม่กี่ปีมานี้ ผู้ประกาศและไพโอเนียร์ที่ขยันขันแข็งคิดถึงผู้คนในเขตที่ไม่ค่อยได้ประกาศมากขึ้น การที่จะเข้าไปให้ถึงหมู่บ้านหรือชุมชนเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างไกลในเขตที่เป็นภูเขาได้ก็ต้องนั่งรถขับเคลื่อนสี่ล้อหรือไม่ก็ต้องขึ้นกระเช้าไฟฟ้าเข้าไป
พี่น้องในภูมิภาคซวาเนติ
ทุกปีตั้งแต่ปี 2009 เป็นต้นมา สาขาจอร์เจียได้ส่งรายการเขตที่ยังไม่มีการมอบหมายไปให้ประชาคมต่าง ๆ และเชิญพี่น้องให้ไปประกาศในเขตเหล่านั้น เพื่อจะเข้าร่วมกิจกรรมนี้ หลายคนต้องเสียสละมากทีเดียว
อนาและเตมูริ บลิอาดเซ
ตอนที่รู้ว่าแถบเทือกเขาในภูมิภาคอจาเรียต้องการผู้ประกาศมากขึ้น เตมูริและอนา บลิอาดเซเพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน พวกเขาเพิ่งจะซื้อที่ดินเพื่อปลูกบ้าน แต่ตอนนี้ก็เป็นโอกาสที่พวกเขาจะรับใช้มากขึ้นด้วย
ตอนแรกพวกเขาลองไปที่ภูมิภาคอจาเรียหนึ่งสัปดาห์ เตมูริพูดถึงความประทับใจแรกตอนไปที่นั่นว่า “กว่าจะไปถึงแต่ละหมู่บ้านพี่น้องต้องเดินไกลมาก เรามีรถตู้ขับเคลื่อนสี่ล้ออยู่คันหนึ่ง ผมคิดเลยว่ารถคันนี้จะมีประโยชน์มากถ้าเอาไปใช้ที่นั่น”
อนาบอกด้วยว่า “การย้ายไม่ง่ายเลยเพราะเราผูกพันกับประชาคมที่เราอยู่และสนิทกับครอบครัวมาก แต่เรารู้ว่าพระยะโฮวาจะอวยพรเรา” ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้วที่เตมูริและอนาย้ายไปช่วยที่กลุ่มในเมืองเคดาในภูมิภาคอจาเรีย
ไพโอเนียร์ที่มีความคิดริเริ่ม
ไพโอเนียร์พิเศษชั่วคราวให้ความช่วยเหลือที่มีค่ามากในการประกาศในเขตที่ห่างไกล พอสิ้นสุดงานมอบหมาย ไพโอเนียร์หลายคนตัดสินใจอยู่ต่อเพื่อดูแลคนใหม่ ๆ ที่เพิ่งจะเริ่มเรียนคัมภีร์ไบเบิลกับพวกเขา
ไพโอเนียร์หญิงสองคน ทั้งคู่ชื่อคาตูนาเหมือนกัน ได้รับมอบหมายไปเมืองมานกลิซิที่สวยงาม เมืองนี้ไม่มีพยานฯเลยสักคน แต่พี่น้องทั้งสองทำงานอย่างเกิดผลจริง ๆ เดือนแรกพวกเธอมีนักศึกษา 9 คน เดือนต่อมา 12 คน เดือนถัดมา 15 คน แล้วก็ 18 คนในเดือนที่สี่! พวกเธอจึงตัดสินใจอยู่ที่มานกลิซิต่อไปเพื่อดูแลนักศึกษา
เพื่อจะมีเงินพอใช้จ่าย พี่น้องหญิงของเราจำเป็นต้องมีความคิดริเริ่มจริง ๆ เนื่องจากคนที่มาเที่ยวเมืองมานกลิซิมักจะชอบอาหารหมักดองที่ทำจากลูกสนที่นิยมกินกันในท้องถิ่นเพราะเชื่อกันว่ามีประโยชน์ต่อสุขภาพ พี่น้องหญิงทั้งสองก็เลยเก็บลูกสนที่ยังเขียวอยู่มาทำอาหารชนิดนี้แล้วเอาไปขายที่ตลาด แต่ต่อมาพวกเธอก็มีแหล่งรายได้ใหม่ที่ไม่คาดคิดมาก่อน
วันหนึ่ง นักศึกษาเอาลูกเจี๊ยบมาให้พี่น้องของเราหลายตัว เธอบอกว่าไก่ของเธอแอบไปกกไข่ที่อื่นแล้วก็พาลูกเจี๊ยบที่เพิ่งฟักกลับมาที่บ้าน เธออยากให้ลูกเจี๊ยบที่เพิ่มมานี้กับคนที่สอนคัมภีร์ไบเบิลเธอ พี่น้องหนึ่งในสองคนนี้เคยเลี้ยงไก่มาก่อน พวกเธอก็เลยตัดสินใจหารายได้ด้วยการทำฟาร์มไก่เล็ก ๆ
พี่น้องหนึ่งในสองคนนี้เล่าว่า “เป็นเพราะพระยะโฮวาและพี่น้องรวมทั้งนักศึกษาได้ช่วยเรา ทำให้เราอยู่ที่มานกลิซิได้ถึง 5 ปี” ตอนนี้ที่นั่นมีพี่น้องกลุ่มหนึ่งกำลังประกาศอย่างกระตือรือร้น
คาตูนา คาเรบาชวิลี และ คาตูนา ตซูลาอิยาในเมืองมานกลิซิ
ไพโอเนียร์ในเขตภาษาต่างประเทศ
ไม่กี่ปีมานี้ มีคนหลายเชื้อชาติเข้ามาอยู่ในจอร์เจียเป็นจำนวนมาก ไพโอเนียร์หลายคนรู้ว่าโอกาสสำหรับการรับใช้แบบใหม่เปิดออกแล้ว พวกเขาก็เลยเรียนภาษาอื่น เช่น อาหรับ อาเซอร์ไบจาน จีน อังกฤษ เปอร์เซีย และตุรกี
ไพโอเนียร์หลายคนสมทบกับกลุ่มและประชาคมภาษาต่างประเทศ บางคนก็ย้ายไปประเทศอื่นและไปช่วยในเขตที่ต้องการผู้ประกาศมากขึ้น กิออร์กีและเจลาอายุ 20 กว่า ๆ ตอนที่ย้ายไปประเทศเพื่อนบ้าน กิออร์กีบอกว่า “พวกเราอยากให้สิ่งที่ดีที่สุดกับพระยะโฮวา เราย้ายไปเพราะนั่นเป็นโอกาสที่ดีที่สุดที่จะได้ทำอย่างนั้น”
เจลาเล่าถึงตอนนั้นว่า “ผมได้เรียนหลายอย่างจากการเป็นผู้ดูแลในเขตแบบนั้น ผมรู้สึกดีมากที่พระยะโฮวาใช้ผมให้ช่วย ‘แกะตัวเล็ก ๆ’ ของพระองค์”—ยน. 21:17
กิออร์กีเล่าต่อว่า “ถึงจะเจอปัญหาหลายอย่าง แต่พวกเราก็จดจ่ออยู่กับงานรับใช้ของเราไม่มัวคิดเรื่องอื่น พวกเรารู้สึกว่าเราก็แค่ทำสิ่งที่ควรทำ”
พี่น้องชายอีกคนที่ชื่อเจลาเหมือนกันรับใช้ที่ประเทศตุรกี 2-3 ปีมาแล้ว เขาบอกว่า “ตอนแรก ผมยังพูดภาษาของคนที่นั่นไม่ได้ ผมก็เลยไม่ค่อยมีความสุขเท่าไหร่ แต่พอคุยกับพี่น้องและผู้คนในเขตได้แล้ว ผมมีความสุขเหลือล้นเลยละครับ”
นิโนไพโอเนียร์ที่รับใช้ในอิสตันบูล ประเทศตุรกีมากกว่า 10 ปี บอกความรู้สึกของเธอว่า “ฉันรู้สึกว่าพระยะโฮวาช่วยฉันตั้งแต่วันแรก ๆ ที่ย้ายมา การเป็นไพโอเนียร์ในต่างประเทศทำให้เรามีประสบการณ์ดี ๆ เหมือนในหนังสือประจำปี แทบทุกวันเลย”