ኣምላኽ የቕልበልካ ድዩ፧

ዳዊት፡ ኣምላኽ ኬቕልበሉ ምጽባዩ ርትዓዊ ድዩ ነይሩ፧ ንዓኻኸ ኣምላኽ የቕልበልካ ድዩ፧ ሓያሎ ሰባት እቲ ዅሉ ዚኽእል ኣምላኽ ብኣታቶም ከም ዚግደስ ንኺኣምኑ የጸግሞም እዩ። ስለምንታይ፧

ሓደ ኻብቲ ምኽንያት፡ ኣምላኽ ካብ ደቂ ሰብ ኣዝዩ ዝለዓለ ኣካል ስለ ዝዀነ እዩ። ኣህዛብ ብምሉኦም፡ ካብቲ ልዑል ቦታኡ ኺርኣዩ ኸለዉ፡ “ከም ሓንቲ ነጥቢ ኣብ ዕትሮ [“ኻብ መገለል፡” NW]፡ ከም ሓንቲ በሰር ኣብ ሚዛን ይቝጸሩ።” (ኢሳ. 40:15) አረ ሓደ ኢዘሀራዊ ዝዀነ ጸሓፍስ ሕሉፍ ሓሊፉ፡ “ብዛዕባ ተግባራትካ ብብሕትን ብቐጥታን ዚግደስ ኣምላኽ ከም ዘሎ ምእማንሲ ድርቅና እዩ” ብምባል ገሊጹ ኣሎ።

በቲ ሓደ ሸነኽ ከኣ፡ ገሊኦም ሰባት ብሰንኪ ጠባያቶም፡ ቈላሕታ ኣምላኽ ኪረኽቡ ኸም ዘይበቕዑ ዀይኑ ይስምዖም። ንኣብነት፡ ጂም ዝስሙ ሰብኣይ ከምዚ በለ፦ “ሰላምን ርእሰ ግትኣትን ንኺህልወኒ ኣዘውቲረ እጽሊ እኳ እንተ ነበርኩ፡ ውዒለ ሓዲረ፡ ወትሩ እቝጣዕ ነበርኩ። ኣብ መወዳእታ ኸኣ፡ ኣዝየ እኩይ ከም ዝዀንኩን ኣምላኽ ኪሕግዘኒ ኸም ዘይክእልን ኰይኑ ተሰምዓኒ።”

እሞኸ፡ ኣምላኽ ካብ ደቂ ሰብ ኣዝዩ ዝረሓቐ ብምዃኑ ኼስተብህለልና ኣይክእልን ማለት ድዩ፧ ብዛዕባ እቶም ዘይፍጹማት ፍጡራቱ እንታይ እዩ ዚስምዖ፧ ዝዀነ ይኹን ሰብ፡ ኣምላኽ እንተ ዘይገሊጹሉ፡ ነዚ ሕቶታት እዚ ኺምልሶ ኣይክእልን እዩ። ይኹን እምበር፡ እቲ መንፈስ ኣምላኽ ዝነፈሶ ንደቂ ሰብ እተጻሕፈ መልእኽቲ፡ ማለት መጽሓፍ ቅዱስ፡ ኣምላኽ “ካብ ነፍሲ ወከፍና ዘይረሓቐ” ምዃኑ የረጋግጸልና እዩ። (ግብ. 17:27) ኣብዘን ዚስዕባ ኣርባዕተ ዓንቀጻት፡ ኣምላኽ ኣብ ሰባት ብዛዕባ ዘለዎ ተገዳስነት እንታይ ከም ዚብል፡ ነዚ ኸምዚ ዝኣመሰለ ተገዳስነት ከኣ ኣብ ከማኻ ዝኣመሰሉ ሰባት ብኸመይ ከም ዘርኣዮ ኽንምርምር ኢና።