Luka

1 Hormatly Teofil, köp adamlar bolan wakalary ýazmaga çalyşdylar. Hemmeler şol wakalaryň bolandygyna ynanýar+. 2 Olaryň ýazan zatlary ilkinji şaýatlaryň+ we Hudaýyň sözüni wagyz edenleriň aýdanlaryna hem gabat gelýär+. 3 Men hem bolan wakalaryň ählisini başdan⁠-⁠aýak derňäp, olary jikme⁠-⁠jik* ýazmagy makul bildim+. 4 Sebäbi seniň öwrenen zatlaryň dogrudygyna göz ýetirmegiňi isleýärin+.

5 Ýahudanyň patyşasy Hirodesiň* günlerinde+ Zekerýa atly ruhany bardy. Ol Abyýaryň+ ruhanylar toparyndandy. Onuň aýaly Elizabetdi, ol Harunyň neslindendi. 6 Olaryň ikisi⁠-⁠de Hudaýyň öňünde dogruçyl adamdy, Ýehowanyň* ähli tabşyryklaryny we talaplaryny wepaly ýerine ýetirýärdiler. 7 Ýöne olaryň çagasy ýokdy, sebäbi Elizabet önelgesizdi. Är⁠-⁠aýalyň ikisiniň⁠-⁠de ýaşy bir çene ýetipdi.

8 Zekerýa Hudaýyň öňünde ruhanylyk borjuny+ berjaý edip başlady, sebäbi onuň toparynyň nobaty gelip ýetipdi. 9 Ruhanylyk düzgüni boýunça, onuň tütetgi ýakmaly nobaty geldi+. Şonda ol Ýehowanyň* ybadathanasyna+ girdi. 10 Tütetgi ýakylýan wagty adamlar üýşüp daşarda doga edip durdylar. 11 Şonda Ýehowanyň* perişdesi tütetgi ojagynyň* sag tarapynda peýda bolup, Zekerýa göründi. 12 Zekerýa perişdäni görende, aljyrap örän gorkdy. 13 Perişde şeýle diýdi: «Gorkma, Zekerýa, Hudaý dilegiňi eşitdi. Aýalyň Elizabet ogul dograr, adyna Ýahýa dakarsyň+. 14 Sen begenip, örän şatlanarsyň. Onuň doglanyna köp adamlar begener+. 15 Ol Ýehowanyň* öňünde beýik adam bolar+. Ol hiç hili şerap ýa⁠-⁠da çakyr içmeli däldir+. Çaga dünýä inmänkä+ Hudaý oňa mukaddes ruhuny berer. 16 Ol Ysraýyl ogullarynyň köpüsine Ýehowa* Hudaýyna dolanmaga kömek eder+. 17 Ol Hudaýyň huzurynda Ylýas pygamber ýaly ýürekli* we güýçli bolar+. Ol atalaryň ýüregini çagalaryna tarap öwrer+, gulak asmaýan adamlara paýhasly bolup, dogry işleri etmäge kömek eder. Şeýdip, halky Ýehowa* üçin taýýarlar»+.

18 Zekerýa perişdä: «Şeýle zat bolup bilermi? Men hem garradym, aýalym hem garrady» diýdi. 19 Perişde: «Men Allanyň huzurynda durýan+ Jebraýyl perişde+. Saňa hoş habar aýtmak üçin iberildim. 20 Meniň aýdanlarym ýerine ýetýänçä, lal bolarsyň, gepläp bilmersiň. Meniň sözlerim bellän wagtym hökman ýerine ýeter, ýöne sen olara ynanmadyň» diýdi. 21 Şol wagt adamlar daşarda Zekerýa garaşyp durdylar, onuň ybadathanada köp eglenýändigine geň galdylar. 22 Zekerýa daşaryk çykanda, adamlar bilen gepleşip bilmedi. Şonda halk Zekerýanyň ybadathanada görnüş* görendigine düşündiler. Zekerýa gepläp bilmänsoň, adamlara yşarat edip düşündirýärdi. 23 Mukaddes borjuny ýerine ýetirmeli günleri tamamlanandan soň bolsa öýüne gaýtdy.

24 Birnäçe günden Zekerýanyň aýaly Elizabet göwreli bolup, bäş aýlap hiç ýere çykmady. 25 Elizabet: «Ýehowa* maňa, gör, nähili ýagşylyk etdi. Ol maňa nazar saldy, meni masgaraçylykdan gutardy»+ diýýärdi.

26 Elizabet alty aýlyk göwrelidi. Şonda Hudaý Jebraýyl perişdäni+ Jeliläniň Nazaret şäherine iberdi. 27 Ol durmuşa çykmadyk+ Merýem atly gyzyň ýanyna geldi. Merýem Dawudyň neslinden Ýusuba adaglydy+. 28 Perişde Merýemiň ýanyna gelip: «Salam, Hudaýyň ýalkan gyzy! Ýehowa* seniň bilendir!» diýdi. 29 Şonda Merýem örän aljyrady, perişdäniň sözleriniň manysyna düşünjek boldy. 30 Perişde: «Gorkma, Merýem, Hudaý senden razydyr. 31 Sen göwreli bolup, ogul dograrsyň+, adyna Isa dakarsyň+. 32 Ol beýik bolar+, oňa Allatagalanyň Ogly diýerler+. Ýehowa* Hudaý oňa atasy Dawudyň tagtyny berer+. 33 Ol Ýakubyň nesline ebedi patyşa bolar, Patyşalygynyň soňy bolmaz»+ diýdi.

34 Merýem bolsa perişdä: «Nädip beýle bolup biler? Men durmuşa çykmadym ahyryn»+ diýdi. 35 Perişde: «Seniň üstüňe mukaddes ruh iner+, seni Allatagalanyň güýji gorar. Dünýä injek çaga mukaddes bolar+, oňa Hudaýyň Ogly+ diýerler. 36 Biler bolsaň, garyndaşyň Elizabet garran çagynda göwreli boldy. Adamlar oňa önelgesiz diýse⁠-⁠de, ol alty aýlyk göwreli. 37 Sebäbi Hudaýyň başarmajak zady ýok»+ diýdi. 38 Merýem: «Men Ýehowanyň* gyrnagy! Goý, aýdyşyň ýaly bolsun!» diýdi. Şonda perişde gyzyň ýanyndan gitdi.

39 Birnäçe günden Merýem derrew ýol şaýyny tutup, Ýahudanyň daglarynda ýerleşýän şähere gitdi. 40 Ol Zekerýanyň öýüne baryp, Elizabete salam berdi. 41 Elizabet Merýemiň salamyny eşiden badyna, göwresindäki çaga gymyldady. Elizabete mukaddes ruh indi. 42 Şonda Elizabet batly ses bilen: «Sen iň bagtly aýal, göwräňdäki çaga⁠-⁠da bagtly! 43 Meniň öýüme Halypamyň ejesi geldi! Meniň üçin uly hormat. 44 Beren salamyňy eşiden badyma, göwrämdäki çaga begenjinden ýaňa gymyldady. 45 Hudaýyň aýdanlaryna ynanandygyň üçin bagtlysyň! Ýehowa* beren wadasyny amala aşyrar» diýdi.

46 Merýem alkyş aýdyp: «Ýehowa* şöhrat bolsun!+ 47 Halasgär Hudaýymyň+ eden işlerine diýseň guwanýaryn. 48 Sebäbi ol pesgöwünli gyrnagyna nazar saldy+. Maňa bütin nesiller bagtly diýerler+. 49 Gudratygüýçli Hudaý meniň üçin beýik işleri etdi. Onuň ady mukaddesdir+. 50 Hudaý nesilden⁠-⁠nesle hudaýhonlara rehim edýär+. 51 Ol güýçli gollary bilen uly işleri etdi. Tekepbir adamlary dumly⁠-⁠duşa dargatdy+. 52 Beýik adamlary tagtdan düşürdi+, pesgöwünlileri beýgeltdi+. 53 Açlary näz⁠-⁠nygmatdan doýurdy+, baýlaryň elini boş goýberdi. 54 Ol guly Ysraýyla kömege geldi, beren wadasyny unutmady+. 55 Ol muny atamyz Ybraýyma we onuň nesline* wada beripdi»+ diýdi. 56 Merýem Elizabetiň ýanynda üç aýa golaý boldy, soňra öýüne gaýtdy.

57 Elizabetiň aýy⁠-⁠güni dolup, ogul dogurdy. 58 Goňşy⁠-⁠golamlary we dogan⁠-⁠garyndaşlary Ýehowanyň* Elizabete eden ýagşylygyny* eşidip, örän begendiler+. 59 Çaganyň doglanyna sekiz gün bolanda, ony sünnetlemäge geldiler+. Olar çaga kakasy Zekerýanyň adyny dakjak boldular. 60 Emma ejesi: «Ýok, adyna Ýahýa dakmaly» diýdi. 61 Gelen adamlar: «Dogan⁠-⁠garyndaşlaryňyzyň arasynda Ýahýa atly ýok ahyry» diýdiler. 62 Olar yşarat bilen Zekerýadan oglunyň adyna näme dakmak isleýändigini soradylar. 63 Zekerýa olardan bir tagta sorap, oňa: «Çaganyň ady Ýahýa bolar»+ diýip ýazdy. Hemmeler muňa haýran galdy. 64 Şol bada onuň dili açylyp, gepläp başlady+ we Hudaýy şöhratlandyrdy. 65 Şonda goňşy⁠-⁠golamlary gorkdy. Adamlar bolan wakany tutuş Ýahuda ýurdunda gürrüň etdiler. 66 Muny eşidenleriň bary içinden: «Çaga nähili adam bolup ýetişerkä?» diýişýärdiler. Ýehowa* hem çagany goldaýardy.

67 Çaganyň kakasy Zekerýa mukaddes ruhdan dolup, şeýle pygamberlik etdi: 68 «Ysraýyl Hudaýy Ýehowa* şöhrat bolsun!+ Sebäbi ol halkyna nazar saldy, olara gutulyş berdi+. 69 Ol guly Dawudyň neslinden+ güýçli halasgär*+ berdi. 70 Hudaý muny gadymy döwürde ýaşan pygamberleri arkaly aýdypdy+. 71 Ol duşmanlardan we bizi ýigrenýänlerden halas etjekdigini wada berdi+. 72 Ata⁠-⁠babalarymyza beren wadasyna görä, bize rehim eder we mukaddes ähtini ýatlar+. 73 Ol muny atamyz Ybraýyma wada beripdi+. 74 Hudaý bizi duşmanlardan halas etdi, hormatly gullugy ynandy, 75 indi oňa ömürboýy wepaly we dogruçyl hyzmat ederis. 76 Balam, sen Allatagalanyň pygamberi bolarsyň. Ýehowa* seni öňünden iberip, ýol taýýarladar+. 77 Günäleriň bagyşlanmagy üçin, adamlara gutulyş habaryny yglan edersiň+. 78 Hudaýymyz örän rehimdardyr, rehimdarlygy bilen säheriň ýagtysy üstümize nur saçar. 79 Garaňkylykda we ölüm kölegesinde oturanlaryň üstüne ýagty saçar+, parahat ýaşamak üçin ýol görkezer».

80 Çaga ulalyp, Hudaýyň mukaddes ruhundan doldy. Ol Ysraýyl halkyna wagyz etmeli wagty gelýänçä, çölde ýaşady.