Zebur
Aýdymçylaryň ýolbaşçysyna. Karun ogullarynyň+ aýdymy. Alamut*.
2 Ýer titrese-de, daglar deňze çökse-de,
Biz howsala düşmeris+.
3 Deňiz möwç urup, tolkun atsa-da+,
Deňziň güýjünden daglar titrese-de, biz gorkmarys. (Sela)
5 Hudaý şäherindedir+, şäher ýok edilmez,
Daň bilen Hudaý dadyna ýetişer+.
6 Halklar howsala düşdi, patyşalyklar weýran boldy,
Allanyň batly sesinden ýer titredi+.
7 Serkerdebaşy Ýehowa biziň bilendir+,
Ýakubyň Hudaýy penakärimizdir. (Sela)
8 Geliň, görüň! Ýehowanyň eden işlerini,
Ýer ýüzünde amala aşyran täsin zatlaryny görüň.
9 Ol ýeriň dört künjeginde uruşlary togtadýar+,
Ýaýlary döwüp, naýzalary çapýar,
Söweş arabalaryny* oda atýar.
10 «Boýun egiň, meniň Hudaýdygymy biliň,