Zebur
4-NJI BÖLÜM
(90—106-njy aýdymlar)
Hak Hudaýyň guly Musanyň+ dogasy.
90 Eý Ýehowa, nesilden-nesle penamyz* bolduň!+
2 Daglar dünýä inmezinden öň,
Ýer, bereketli toprak dogulmazyndan öň+,
Sen ýeke-täk Hudaýsyň, ebedilik barsyň+.
3 Sen başy ölümli ynsany topraga öwürýärsiň.
«Eý ynsan ogullary, topraga siňiň!» diýýärsiň+.
6 Ir bilen al-ýaşyl öwsüp, terje bolýarlar,
Agşamyna saralyp-solup gidýärler+.
7 Bizi gazabyň bilen gorkuzdyň,
Gaharyň bilen ýok etdiň+.
9 Gazabyňdan ýaňa ömrümiz gysgalýar,
Ýyllarymyz bug* kimin geçip gidýär.
10 Ömrümiz 70 ýyldyr,
Jany sag adam, belki, 80 ýaşar+.
Günlerimiz jebir-jepa içinde geçer,
Ömrümiz tiz öter, uçup gider+.
11 Seniň güýçli gaharyňa kim akyl ýetirip biler?
Seniň gazabyň haýbatlydyr, gorkunçdyr*+.
13 Dolan yzyňa, eý Ýehowa!+ Haçana çenli eglenjek?+
Bendeleriňe rehimiň insin+.
16 Bendeleriň ýagşylygyňy bilsinler,
Ogullary şöhratyňy görsünler+.
17 Ýehowa Hudaýymyz bereket ýagdyrsyn,
Işlerimize ak pata bersin.
Goý, işlerimiz rowaçlansyn!+