Ýewreýler

8 Biziň aýtmak isleýän esasy zadymyz şudur: gökdäki Beýik Hudaýyň tagtynyň sag tarapynda oturan+ baş ruhanymyz bar+. 2 Ol adam eli bilen däl-de, Ýehowanyň* guran hakyky çadyrynyň we iň mukaddes otagynyň hyzmatkäridir+. 3 Her bir baş ruhany Hudaýa sadakalary we gurbanlyklary bermek üçin bellenendir. Şonuň ýaly ol hem gurbanlyk bermelidi+. 4 Eger ol ýer ýüzünde bolsady, ruhany bolup bilmezdi+, sebäbi Töwrada görä sadakalary berýän ruhanylar eýýäm bardy. 5 Şol adamlaryň ýerine ýetirýän mukaddes gullugy gökdäki zatlaryň+ nusgasy we kölegesidir+. Musa çadyr gurmaly bolanda, Hudaý: «Ähli zady dagda görkezilen nusga boýunça ýasa»+ diýipdi. 6 Emma Isa beýleki ruhanylara garanyňda, has ajaýyp gulluga bellendi, sebäbi ol has gowy ähtiň+ araçysydyr+. Ol äht öňküden hem has gowy wadalara esaslanýandyr+.

7 Eger birinji äht kemçiliksiz bolan bolsady, onda ikinjisi gerek bolmazdy+. 8 Sebäbi Hudaý ysraýyl halkyndan kemçilik tapyp, şeýle diýdi: «„Ysraýyl we Ýahuda öýi bilen täze äht baglaşjak günlerim geler“. Muny Ýehowa* aýdýar. 9 „Şu äht olaryň ata-babalary bilen baglaşan ähtim ýaly bolmaz. Men ata-babalarynyň elinden tutup, Müsürden çykaran günüm+ äht baglaşypdym. Olar meniň ähtimi bozdular. Şonuň üçin indi olaryň aladasyny etmerin“. Muny Ýehowa* aýdýar.

10 Şol günlerden soň men ysraýyl halky bilen äht baglaşaryn — muny Ýehowa* aýdýar. — Kanunlarymy olaryň aňyna guýup, ýüreklerine ýazaryn+. Men olaryň Hudaýy, olar hem meniň halkym bolar+.

11 Olaryň hiç biri doganyna we ildeşine: „Ýehowany* tanaň!“ diýip öwretmez. Sebäbi olaryň ählisi, uludan-kiçisine çenli meni tanarlar. 12 Olar erbet işleri eden bolsalar-da, men rehim ederin we olaryň günälerini ýatlamaryn“»+.

13 Hudaý «täze äht» diýmek bilen, öňküsini köne diýip yglan etdi+. Köne äht gitdigiçe könelýändir, wagtyň geçmegi bilen ýitip gidýändir+.