Zebur
Aýdymçylaryň ýolbaşçysyna. Karun ogullarynyň+ aýdymy.
49 Adamlar, diňläň!
Älem-jahan, diň salyň!
2 Abraýly hem pukara adamlar,
Baýlar hem garyplar, gulak asyň!
3 Men akyldarlyk hakda geplärin,
Düşünje hakda oýlanaryn+.
4 Men atalar sözüni diňlärin,
Matallary arfa sazyna goşup aýdaryn.
5 Zalymlar janymyň kastyna çykyp, daşymy gabanda,
Agyr güne düşenimde, men näme üçin gorkaýyn?+
6 Baýlygyna bil baglaýanlar+,
Genji-hazynasyna buýsanýanlar+,
7 Doganyny halas edip bilmezler,
Ýa-da Hudaýa töleg töläp bilmezler+.
8 (Ynsanyň jany üçin töleg örän gymmatdyr,
Töleg bermäge hiç bir adamyň gurby çatmaz).
9 Olar doganyny ölümden alyp galyp, ebedi ýaşadyp bilmez+.
10 Olar paýhasly adamlaryň-da ölýändigini görýär,
Akmak bilen düşünjesiz adamyň ikisi-de dünýäden ötýär+.
Olaryň baýlygy başga adamlara galýar+.
11 Olar öýleriniň ebedilik durmagyny,
Çadyrlarynyň nesilden-nesle geçmegini isleýär.
Olar mülklerine öz adyny dakýar.
13 Akylsyzlaryň, akmaklaryň yzyna eýerýänleriň,
Boş sözlerinden keýp alýanlaryň görjegi şeýledir+. (Sela)
14 Olar damagy çalynjak goýun kimin mazara* iner.
Ölüm olara çopançylyk eder;
Daň atanda, dogruçyllar olaryň üstünden höküm sürer+.
16 Goňşyň baýanda,
Döwleti artanda, ýüregiň howsala düşmesin.
17 Ol ölende hiç zat alyp gitmez+,
Baýlygy özi bilen mazara inmez+.
18 Ol ömürboýy döşüne kakyp gezdi+.
(Il-gün baýyň adyny arşa çykarýar)+.
19 Emma ol ata-babalary ýaly aradan çykar.
Gözleri ýagty jahany görmez.
20 Muňa düşünmeýän adam näçe abraýly bolsa-da+,
Ölüp gidýän haýwandan tapawudy ýokdur.