Isa — direliş we ýaşaýyş

Isa Pereýadan gaýdyp, Iýerusalimiň gündogarynda 3 km uzaklykda ýerleşýän Betaniýa obasynyň golaýyna gelýär. Merýem bilen Marta dogany Lazaryň ölümine hasrat çekýärdi. Olara teselli bermäge köp adamlar gelipdi.

Biri Marta Isanyň gelendigini aýdýar, ol hem ony garşylamak üçin ylgap gidýär. Marta oňa: «Halypam, sen şu ýerde bolan bolsadyň, onda doganym ölmezdi» diýip, uýasy Merýem bilen dört günden bäri näme hakda pikir edýändigini aýdýar. Emma bu sözler Martanyň umydynyň ýokdugyny aňlatmaýardy. Ol: «Ýöne seniň Hudaýdan dilän zadyňy Onuň berjekdigine men häzir hem ynanýaryn» diýýär (Ýahýa 11:21, 22). Marta Isanyň kömek etjekdigini duýýardy.

Isa oňa: «Doganyň direler» diýýär. Marta bu sözleri eşidende, Isa gelejekde boljak direliş hakda aýdýandyr öýdýär. Şonda Ybraýym pygamber we başga-da ölen adamlar direler. Hawa, Marta gelejekde direlişiň boljakdygyna birjik-de şübhelenmeýärdi. Şonuň üçin ol: «Men onuň gelejekde direliş bolanda, direljekdigini bilýärin» diýýär (Ýahýa 11:23, 24).

Ýöne Isa häzir bir zatlar edip bilermikä? Ol Hudaýyň özüne ölüleri direltmäge ygtyýar berendigini Marta şeýle düşündirýär: «Maňa iman eden ölse-de, ýene ýaşar. Her bir ýaşaýan we maňa iman edýän adam gaýdyp hiç haçan ölmez» (Ýahýa 11:25, 26).

Isa muny aýtmak bilen, şägirtleriniň hiç haçan ölmejekdigini göz öňünde tutmady. Galyberse-de, resullara aýdyşy ýaly, onuň özi hem ölmelidi (Matta 16:21; 17:22, 23). Ol iman etsek, ebedi ýaşap biljekdigimizi göz öňünde tutdy. Hawa, gelejekde köp adamlar direler, emma soňky günlerde ýaşaýan Hudaýyň wepaly gullukçylary ölümi asla datmaz. Her niçik-de bolsa, Isa iman edýän adam ölüm ukusynda hemişelik ýatmaz.

Ýadyňyzda bolsa, Isa: «Adamlary direldýän we olara ýaşaýyş berýän mendirin» diýipdi. Onda ol ölenine birnäçe gün bolan Lazara kömek edip bilermikä? Isa Martadan: «Sen muňa ynanýarmyň?» diýip soraýar. Ol hem: «Hawa, Halypam, men seniň Mesihdigiňe ynanýaryn. Ýazgylarda aýdylyşy ýaly, sen Hudaýyň dünýä gelmeli Oglusyň» diýip jogap berýär. Marta Isanyň bir zatlar etjekdigini bilip, uýasy Merýemi çagyrmak üçin öýüne ylgap gidýär. Ol hiç kime bildirmän uýasyna: «Mugallym geldi, ol seni çagyrýar» diýýär (Ýahýa 11:25—28). Merýem hem dessine turup, Isanyň ýanyna gidýär. Adamlar ol Lazaryň mazaryna aglamaga gidendir öýdüp, onuň yzyna düşüp gaýdýarlar.

Merýem Isany görende, onuň aýagyna ýykylyp, aglap başlaýar. Ol: «Halypam, sen şu ýerde bolan bolsadyň, onda doganym ölmezdi» diýip, Martanyň aýdan sözlerini gaýtalaýar. Merýemiň we tutuş märekäniň aglaýanyny görüp, Isanyň ýüregi gyýylýar. Ol gaty tolgunyp, saklanyp bilmän aglaýar. Muny gören adamlar Isanyň Lazary gowy görendigine göz ýetirýärler. Käbiri bolsa: «Körüň gözüni açan adam, heý-de, Lazaryň ölüminiň öňüni alyp bilmezmidi?» diýişýärler (Ýahýa 11:32, 37).