Çykgyt

c Işaýa 42:1«Ine, Meniň goldaýan gullukçym! Janym ondan razy bolan, seçen gullukçym! Men Ruhumy onuň üstünde goýdum, ol hem adalaty milletlere yglan eder. 2 Ol ne gaty geplär, ne gygyrar, ne-de biri köçelerde onuň sesini eşider. Adalaty ýeňşe ýetirýänçä, 3 epilen gamşy döwmez, tütän peltäni söndürmez. Hakykata görä hereket edip, ol adalatlygyň nämedigini görkezer. 4 Ol ýer ýüzünde adalaty dikeldýänçä gowşamaz we ýadamaz, adalar onuň kanunyna garaşar. 5 Gögi ýaradyp, ony ýazan we ýeri önümleri bilen ýazan, ýer ýüzünde ýaşaýan adamlara dem berýän we onda ýöreýänlere ruh berýän Hak Hudaý Ýehowa şeýle diýýär: 6 «Men Ýehowa, seni dogrulykda çagyrdym, seniň eliňden tutdum. Men seni goraryn we halk üçin äht ederin, sen milletlere nur bolarsyň 7 Sen körleriň gözüni açarsyň, ýerzeminden tussagy we tümlükde oturanlary zyndandan çykararsyň».