Asa söweşden gelensoň, Azariýa bilen duşuşdy. Bu pygamber ony ruhlandyrdy we duýduruş berdi. Ol: «Eý Asa, Ýahuda we Benýamin taýpalary, maňa gulak asyň! Siz Ýehowa bilen bolsaňyz, ol hem siziň bilen bolar. Eger ony gözleseňiz, ol özüni tapdyrar. Emma ony terk etseňiz, ol hem sizi terk eder... Mert boluň we eliňiz sowaşmasyn, çünki eden işleriňiz üçin sylaglanarsyňyz» (2 Tar. 15:1, 2, 7).

Bu sözler biziň imanymyzy berkidýär. Şeýle-de Ýehowa hemişe wepaly gulluk etsek, onuň biziň bilen boljakdygyny aňladýar. Biz ondan kömek sorap ýalbarsak, jogap berjekdigine ynanyp bileris. Azariýa «mert boluň» diýdi. Köplenç dogry iş etmek üçin örän mert bolmaly, ýöne Ýehowanyň kömegi bilen muny başararys.

Şeýle-de Azariýa pygamber duýduryş hem beripdi. Ol: «Ýehowany terk etseňiz, ol hem sizi terk eder» diýdi. Geliň, hiç haçan şeýle betbagtçylyga uçramalyň! (2 Pet. 2:20—22). Mukaddes Ýazgylarda Ýehowanyň Asa näme üçin şeýle duýduryş berendigi aýdylmaýar, emma ol ony äsgermezlik etdi.