Eclesiastes
1 Ang mga salita ng tagapagtipon,+ na anak ni David na hari sa Jerusalem.+ 2 “Kaylaking kawalang-kabuluhan!”+ ang sabi ng tagapagtipon, “kaylaking kawalang-kabuluhan! Ang lahat ng bagay ay walang kabuluhan!”+ 3 Ano ang pakinabang ng isang tao sa lahat ng kaniyang pagpapagal na pinagpapagalan+ niya sa ilalim ng araw?+ 4 Isang salinlahi ang yumayaon,+ at isang salinlahi ang dumarating;+ ngunit ang lupa ay nananatili maging hanggang sa panahong walang takda.+ 5 At ang araw rin ay sumisikat, at ang araw ay lumulubog,+ at dumarating itong humihingal sa dakong sinisikatan nito.+
6 Ang hangin ay yumayaon patungo sa timog, at umiikot ito patungo sa hilaga.+ Ligid ito nang ligid sa patuloy na pag-ikot,+ at sa mismong mga pag-ikot+ nito ay bumabalik ang hangin.
7 Ang lahat ng agusang-taglamig+ ay humuhugos sa dagat,+ gayunma’y hindi napupuno ang dagat.+ Sa dakong hinuhugusan ng mga agusang-taglamig, doon bumabalik ang mga iyon upang humugos.+ 8 Ang lahat ng bagay ay nakapanghihimagod;+ hindi ito kayang saysayin ng sinuman. Ang mata ay hindi nasisiyahan sa pagtingin,+ ni ang tainga man ay napupuno sa pakikinig.+ 9 Yaong nangyari na, iyon ang mangyayari;+ at yaong nagawa na, iyon ang gagawin; kaya walang anumang bago sa ilalim ng araw.+ 10 May umiiral bang anumang bagay na tungkol doon ay may makapagsasabi: “Tingnan mo ito; ito ay bago”? Umiral na iyon sa loob ng panahong walang takda;+ yaong umiiral ay mula nang panahong una pa sa atin.+ 11 Walang alaala sa mga tao ng mga panahong nagdaan, ni magkakaroon man sa kanila na darating sa dakong huli.+ Hindi magkakaroon ng alaala maging sa kanila sa gitna niyaong mga darating sa dakong mas huli pa.+
12 Ako, na tagapagtipon, ay hari noon ng Israel sa Jerusalem.+ 13 At itinalaga ko ang aking puso na hanapin at saliksikin ang karunungan+ may kaugnayan sa lahat ng bagay na nagawa na sa silong ng langit—ang kapaha-pahamak na kaabalahan na ibinigay ng Diyos sa mga anak ng sangkatauhan upang pagkaabalahan.+ 14 Nakita ko ang lahat ng gawa na ginawa sa ilalim ng araw,+ at, narito! ang lahat ng bagay ay walang kabuluhan at paghahabol sa hangin.+
15 Yaong ginawang baluktot ay hindi maitutuwid,+ at yaong kulang ay talagang hindi mabibilang. 16 Ako nga ay nagsalita sa aking puso,+ na sinasabi: “Narito! Ako ay lubhang lumago sa karunungan nang higit kaysa kaninumang nauna sa akin sa Jerusalem,+ at ang aking puso ay nakakita ng napakaraming karunungan at kaalaman.”+ 17 At iniukol ko ang aking puso na makaalam ng karunungan at makaalam ng kabaliwan,+ at napag-alaman ko ang kahibangan,+ na ito rin ay paghahabol sa hangin.+ 18 Sapagkat sa saganang karunungan ay may saganang kaligaligan,+ anupat siya na nagpaparami ng kaalaman ay nagpaparami ng kirot.+