16 Sapagkat ang alaala sa marunong ay walang kahigitan kaysa sa hangal hanggang sa panahong walang takda.+ Sa mga araw na dumarating na, ang bawat isa ay tiyak na malilimutan; at paano ba mamamatay ang marunong? Kasama nga ng hangal.+

10 Ngunit, bagaman gayon nga, nakita kong inililibing ang mga balakyot,+ kung paanong sila ay pumasok at kung paanong sila ay lumalabas mula sa dakong banal+ at nalilimutan sa lunsod kung saan sila gumawi nang gayon.+ Ito rin ay walang kabuluhan.

5 Sapagkat batid ng mga buháy na sila ay mamamatay;+ ngunit kung tungkol sa mga patay, sila ay walang anumang kabatiran,+ ni mayroon pa man silang kabayaran, sapagkat ang alaala sa kanila ay nalimutan.+