4 “‘O kung ang isang kaluluwa ay sumumpa hanggang sa makapagsalita siya nang di-pinag-iisipan+ sa kaniyang mga labi upang gumawa ng masama+ o gumawa ng mabuti may kinalaman sa anumang bagay na masasalita ng tao nang di-pinag-iisipan sa isang sinumpaang kapahayagan,+ bagaman nalingid iyon sa kaniya, gayunma’y nalaman niya iyon, nagkasala nga siya may kinalaman sa isa sa mga bagay na ito.