3 Nang dumating ang ikapitong+ buwan ay nasa kanilang mga lunsod na ang mga anak ni Israel. At ang bayan ay nagsimulang magtipon sa Jerusalem+ na parang iisang+ lalaki.

8 At ngayon sa kaunting sandali ay dumating ang lingap+ mula kay Jehova na aming Diyos nang iwanan sa amin yaong mga tumakas+ at nang bigyan kami ng isang tulos sa kaniyang dakong banal, upang paningningin ang aming mga mata,+ O aming Diyos, at upang bigyan kami ng kaunting ginhawa mula sa aming pagkaalipin.+

12 At sa araw na iyon+ ay tiyak na sasabihin mo: “Pasasalamatan kita, O Jehova, sapagkat bagaman nagalit ka sa akin, ang iyong galit ay napawi sa kalaunan,+ at inaliw mo ako.+

18 At ang aking bayan ay mananahanan sa mapayapang tinatahanang dako at sa mga tahanang may lubos na kapanatagan at sa tahimik na mga pahingahang-dako.+

10 “At ikaw naman, huwag kang matakot, O Jacob na aking lingkod,” ang sabi ni Jehova, “at huwag kang mangilabot, O Israel.+ Sapagkat narito, ililigtas kita mula sa malayo at ang iyong supling mula sa lupain ng kanilang pagkabihag.+ At ang Jacob ay tiyak na babalik at mapapanatag at magiging tiwasay, at walang sinumang magpapanginig.”+

24 At sa sambahayan ng Israel ay hindi na magkakaroon pa ng mapaminsalang tibo+ o ng masakit na tinik mula sa lahat niyaong nasa palibot nila, yaong mga nakikitungo sa kanila nang may panlilibak; at makikilala nga ng mga tao na ako ang Soberanong Panginoong Jehova.” ’