5 Dahil dito nakita ni Jehova na ang kasamaan ng tao ay laganap sa lupa at ang bawat hilig+ ng mga kaisipan ng kaniyang puso ay masama na lamang sa lahat ng panahon.+

21 At sinamyo ni Jehova ang nakagiginhawang amoy,+ kaya naman sinabi ni Jehova sa kaniyang puso:+ “Hindi ko na muling susumpain ang lupa+ dahil sa tao, sapagkat ang hilig+ ng puso ng tao ay masama magmula sa kaniyang pagkabata;+ at hindi ko na muling sasaktan ang bawat bagay na buháy gaya ng aking ginawa.+

26 Siyang nagtitiwala sa kaniyang sariling puso ay hangal,+ ngunit siyang lumalakad na may karunungan ang makatatakas.+

20 Kumakain siya ng abo.+ Iniligaw siya ng kaniyang sariling puso na nadaya.+ At hindi niya inililigtas ang kaniyang kaluluwa, ni sinasabi man niya: “Hindi ba kabulaanan ang nasa aking kanang kamay?”+

13 May pagsalansang at pagkakaila kay Jehova;+ at may paglayo mula sa aming Diyos, pagsasalita ng paniniil at paghihimagsik,+ paglilihi at pagbubulung-bulong ng mga salitang kabulaanan mula sa puso.+

14 Kundi ang bawat isa ay nasusubok kapag nahihila at naaakit ng sarili niyang pagnanasa.+

26 Kung inaakala ng isang tao na siya ay isang pormal na mananamba+ at gayunma’y hindi nirerendahan ang kaniyang dila,+ kundi patuloy na nililinlang ang kaniyang sariling puso,+ ang anyo ng pagsamba ng taong ito ay walang saysay.+