38 ang mga lalagyan nga ng apoy ng mga taong ito na nagkasala laban sa kanilang sariling kaluluwa.+ At ang mga iyon ay gagawin nilang maninipis na laminang metal na pangkalupkop para sa altar,+ sapagkat inihandog nila ang mga iyon sa harap ni Jehova, anupat ang mga iyon ay naging banal; at ang mga iyon ay magsisilbing isang tanda sa mga anak ni Israel.’”+

23 Sa gayon ay sumumpa si Haring Solomon sa pamamagitan ni Jehova, na nagsasabi: “Gayon nawa ang gawin ng Diyos sa akin, at gayon nawa ang idagdag niya roon,+ kung hindi nga laban sa kaniyang kaluluwa na sinalita ni Adonias ang bagay na ito.+

36 Ngunit ang sumasala sa akin ay gumagawa ng karahasan sa kaniyang kaluluwa;+ ang lahat niyaong masidhing napopoot sa akin ang siyang umiibig sa kamatayan.”+

20 Ang kaluluwa na nagkakasala—iyon mismo ang mamamatay.+ Ang anak ay hindi magdurusa ng anuman dahil sa kamalian ng ama, at ang ama ay hindi magdurusa ng anuman dahil sa kamalian ng anak.+ Ang katuwiran ng matuwid ay sasakaniya mismo,+ at ang kabalakyutan ng balakyot ay sasakaniya mismo.+