27 “ ‘At ang kaharian at ang pamamahala at ang karingalan ng mga kaharian sa silong ng buong langit ay ibinigay sa bayan na siyang mga banal ng Kadaki-dakilaan.+ Ang kanilang kaharian ay isang kahariang namamalagi nang walang takda,+ at ang lahat ng mga pamamahala ay maglilingkod at susunod sa kanila.’+

32 “Huwag kang matakot,+ munting kawan,+ sapagkat sinang-ayunan ng inyong Ama na ibigay sa inyo ang kaharian.+

12 kung patuloy tayong magbabata, mamamahala rin tayong magkakasama bilang mga hari;+ kung tayo ay magkakaila,+ ikakaila rin niya tayo;

28 Dahil dito, yamang tatanggap tayo ng isang kaharian na hindi mayayanig,+ patuloy tayong magkaroon ng di-sana-nararapat na kabaitan, na sa pamamagitan nito ay kaayaayang makapag-uukol tayo sa Diyos ng sagradong paglilingkod nang may makadiyos na takot at sindak.+

5 Makinig kayo, mga kapatid kong minamahal. Pinili ng Diyos ang mga dukha+ may kinalaman sa sanlibutan upang maging mayaman+ sa pananampalataya at mga tagapagmana ng kaharian, na ipinangako niya sa mga umiibig sa kaniya,+ hindi ba?

6 at ginawa niya tayong isang kaharian,+ mga saserdote+ sa kaniyang Diyos at Ama—oo, sumakaniya nawa ang kaluwalhatian at ang kalakasan magpakailanman.+ Amen.