16 Dahil hindi maaalaala magpakailanman ang marunong o ang mangmang.+ Balang-araw, ang lahat ay malilimutan. At paano ba mamamatay ang marunong? Katulad din ng mangmang.+

5 Dahil alam ng mga buháy na mamamatay sila,+ pero walang alam ang mga patay;+ wala na rin silang tatanggaping gantimpala,* dahil lubusan na silang nalimutan.+

 6 Pakinggan mo! May nagsasabi: “Sumigaw ka!”

Itinanong ng isa: “Ano ang isisigaw ko?”

“Ang lahat ng tao* ay berdeng damo.

Ang tapat na pag-ibig nila ay gaya ng bulaklak sa parang.+