12 Nang maglaon, sinabi ni Esau: “Maglakbay na tayo, at hayaan mo akong manguna sa daan.” 13 Pero sinabi niya rito: “Alam ng panginoon ko na maliliit pa ang mga bata+ at mayroon din akong mga tupa at baka na may mga pasusuhin. Kapag minadali ang mga ito sa paglalakbay kahit isang araw lang, mamamatay ang buong kawan. 14 Pakisuyo, mauna na ang panginoon ko sa lingkod niya, pero magpapatuloy ako nang mas mabagal, ayon sa bilis ng mga alaga kong hayop at ng mga bata hanggang sa makarating ako sa aking panginoon sa Seir.”+

12 “Anim na araw kang magtatrabaho; pero sa ikapitong araw ay hihinto ka para makapagpahinga ang iyong toro at asno at maginhawahan ang anak ng iyong aliping babae at ang dayuhang naninirahang kasama ninyo.+

4 “Kapag nakita mong nabuwal sa daan ang asno o toro ng kapatid mo, huwag mong sadyaing iwasan ito. Dapat mo siyang tulungang itayo ang hayop.+

10 “Huwag kang mag-aararo na toro at asno ang magkasama.+

4 “Huwag mong bubusalan ang* toro habang gumigiik ito.+

11 Pero mahigit 120,000 tao na hindi man lang nakaaalam ng kaibahan ng tama at mali* ang nasa Nineve, at marami ring hayop doon. Hindi ba ako dapat manghinayang sa dakilang lunsod na iyon?”+