Kapitulo 106
Ibinunyag ng mga Paghahalimbawa sa Ubasan
SI Jesus ay nasa templo. Katatapos lamang na manggilalas sa kaniya ang mga pinunong relihiyoso na humiling na malaman nila kung sa kaninong kapamahalaan ginagawa niya ang mga bagay-bagay. Bago sila nakabangon sa kanilang kalituhan, si Jesus ay nagtanong: “Ano sa akala ninyo?” At pagkatapos sa pamamagitan ng isang ilustrasyon, ipinakita niya sa kanila kung talagang anong uri ng mga tao sila.
“Isang tao ang may dalawang anak,” ang paglalahad ni Jesus. “Lumapit siya sa una, at sinabi niya, ‘Anak, pumaroon ka at gumawa ka ngayon sa ubasan.’ Bilang sagot ay sinabi nito, ‘Ginoo, ako’y paroroon,’ ngunit hindi naparoon. At siya’y lumapit sa ikalawa, at ganoon din ang sinabi. Sumagot ang isang ito, ‘Ayaw ko.’ Pagkatapos ay nagsisi siya at naparoon. Alin baga sa dalawa ang gumawa ng kalooban ng kaniyang ama?” ang tanong ni Jesus.
“Yaong huli,” ang sagot ng kaniyang mga kalaban.
Kaya’t si Jesus ay nagpaliwanag: “Katotohanang sinasabi ko sa inyo na ang mga maniningil ng buwis at ang mga patutot ay mangauuna pa sa inyo ng pagpasok sa kaharian ng Diyos.” Ang mga maniningil ng buwis at ang mga patutot, sa katunayan, ay sa pasimula tumanggi ng paglilingkod sa Diyos. Ngunit pagkatapos, tulad ng ikalawang anak, sila’y nangagsisi at naglingkod sa kaniya. Sa kabilang panig naman, ang mga pinunong relihiyoso, katulad ng unang anak, ay nagpanggap na naglilingkod sa Diyos, gayon man, gaya ng sabi ni Jesus: “Si Juan [Bautista] ay naparoon sa inyo sa daan ng katuwiran, ngunit hindi ninyo siya pinaniwalaan. Datapuwat, ang mga maniningil ng buwis at ang mga patutot ay nagsipaniwala sa kaniya, at kayo, bagaman nakita ninyo ito, ay hindi kayo nangagsisi pagkatapos upang maniwala sa kaniya.”
Pagkatapos ay ipinakita ni Jesus na ang kabiguan ng mga pinunong relihiyosong yaon ay hindi lamang dahil sa kanilang pagpapabayang maglingkod sa Diyos. Hindi, kundi sila ay talagang masasamâ, balakyot na mga tao. “May isang tao, isang may-bahay,” ang sabi ni Jesus, “na nagtanim ng isang ubasan at binakuran iyon sa palibot at humukay roon ng isang pisaan ng ubas at nagtayo ng isang bantayan, at ipinagkatiwala iyon sa mga magsasaka, at naparoon sa ibang lupain. Nang dumating ang panahon na aanihin na ang mga bunga, ang kaniyang mga alipin ay pinapunta niya sa mga magsasaka upang kunin ang mga bunga ng kaniyang ubasan. Subalit, kinuha ng mga magsasaka ang kaniyang mga alipin, at ang isa’y kanilang binugbog, yaong isa’y kanilang pinatay, at ang isa pa’y kanilang pinagbabato. Muling pinapunta niya ang iba pang mga alipin, mas marami kaysa nauna, subalit ganoon din ang kanilang ginawa sa mga ito.”
Ang “mga alipin” ay yaong mga propeta na sinugo ng “may-bahay,” ang Diyos na Jehova, sa “mga magsasaka” ng kaniyang “ubasan.” Ang mga magsasakang ito ay pangunahing mga kinatawan ng bansang Israel, ang bansang ipinakikilala ng Bibliya na “ubasan” ng Diyos.
Palibhasa’y masama ang ginawang trato at pinagpapatay pa ng “mga magsasaka” ang “mga alipin,” ganito ang paliwanag ni Jesus: “Sa huli ang pinapunta [ng may-ari ng ubasan] ay ang kaniyang anak, na ang sabi, ‘Kanilang igagalang ang aking anak.’ Pagkakita nila sa anak ang mga magsasaka ay nangag-usapan, ‘Ito ang tagapagmana; halikayo, patayin natin siya at kunin ang kaniyang mana!’ Kaya’t kanilang hinila siya at inihagis siya sa labas ng ubasan at pinatay siya.”
Ngayon, hinarap ni Jesus ang mga pinunong relihiyoso, at ang sabi: “Pagdating ng may-ari ng ubasan, ano kaya ang kaniyang gagawin sa mga magsasakang iyon?”
“Dahil sa sila’y masasama,” ang tugon ng mga pinunong relihiyoso, “kaniyang pupuksain sila at ang ubasan ay ibibigay sa ibang magsasaka, na magbibigay sa kaniya ng mga bunga pagdating ng pag-aani.”
Wala silang kamalay-malay na sila na ang humahatol sa kanilang sarili, yamang sila’y kasali sa mga Israelitang “magsasaka” ng pambansang “ubasan” ni Jehova, ang Israel. Ang bunga na inaasahan ni Jehova sa gayong mga magsasaka ay pananampalataya sa kaniyang Anak, ang tunay na Mesiyas. Dahilan sa hindi nila pagbibigay ng gayong bunga, nagbabala si Jesus: “Kailanman baga’y hindi ninyo nabasa sa mga Kasulatan [sa Awit 118:22, 23], ‘Ang batong itinakuwil ng nangagtayo ng gusali ang siya ring ginawang pangulong batong-panulok. Ito’y mula kay Jehova, at ito’y kagila-gilalas sa ating mga mata’? Kaya nga’t sinasabi ko sa inyo, Ang kaharian ng Diyos ay aalisin sa inyo at ibibigay sa isang bansang nagkakabunga. At, ang taong mahulog sa batong ito ay madudurog. At para sa kaninumang malagpakan nito, siya’y pangangalatin nito na gaya ng alabok.”
Nahalata na ngayon ng mga eskriba at mga pangulong saserdote na ang tinutukoy ni Jesus ay sila, at ibig nilang patayin siya, ang matuwid na “tagapagmana.” Kaya’t ang pribilehiyo ng pagiging mga hari sa Kaharian ng Diyos ay babawiin sa kanila bilang isang bansa, at isang bagong bansa ng ‘mga magsasaka sa ubasan’ ang lilikhain, na magbubunga ng karapat-dapat na mga bunga.
Dahil sa ang mga pinunong relihiyoso’y natatakot sa lubhang karamihan ng tao, na ang turing kay Jesus ay isang propeta, hindi nila tinangkang patayin siya sa pagkakataong ito. Mateo 21:28-46; Marcos 12:1-12; Lucas 20:9-19; Isaias 5:1-7.
▪ Sino ang inilalarawan ng dalawang anak sa unang ilustrasyon ni Jesus?
▪ Sa ikalawang ilustrasyon, sino ang inilalarawan ng “may-bahay,” ng “ubasan,” “mga magsasaka,” “mga alipin,” at ng “tagapagmana”?
▪ Ano ang mangyayari sa ‘mga magsasaka ng ubasan,’ at sino ang hahalili sa kanila?