5:5

mahinahon: Ang panloob na katangian ng mga buong pusong nagpapasakop sa kalooban at patnubay ng Diyos at hindi dominante. Ang terminong Griego ay hindi nangangahulugan ng pagiging duwag o mahina. Sa Septuagint, ang salitang ito ang ginamit na panumbas para sa salitang Hebreo na puwedeng isaling “maamo” o “mapagpakumbaba.” Ginamit ito para ilarawan si Moises (Bil 12:3), ang mga handang magpaturo (Aw 25:9), ang mga magmamay-ari ng lupa (Aw 37:11), at ang Mesiyas (Zac 9:9; Mat 21:5). Inilarawan ni Jesus ang sarili niya na mahinahon, o maamo.—Mat 11:29.

mamanahin nila ang lupa: Malamang na nasa isip ni Jesus ang Aw 37:11 na nagsasabing “ang maaamo ang magmamay-ari ng lupa.” Ang salitang Hebreo (ʼeʹrets) at Griego (ge) para sa “lupa” ay puwedeng tumukoy sa buong planeta o sa isang espesipikong lupain, gaya ng Lupang Pangako. Ipinapakita ng Kasulatan na si Jesus ang pinakamahusay na halimbawa sa kahinahunan. (Mat 11:29) Ipinapakita ng iba’t ibang teksto sa Bibliya na bilang Hari, mamanahin niya ang awtoridad na mamahala sa buong lupa, hindi lang sa isang bahagi nito (Aw 2:8; Apo 11:15), at makikibahagi sa mana niya ang kaniyang pinahirang mga tagasunod (Apo 5:10). Ang mga mahinahong alagad naman niya na magiging sakop niya sa lupa ay ‘magmamana,’ hindi ng mismong lupa, kundi ng pribilehiyong mabuhay sa Paraiso, ang makalupang sakop ng Kaharian.—Tingnan ang study note sa Mat 25:34.