8:5

ang pag-iisip . . . ay nakatuon: Ang pandiwang Griego na phro·neʹo ay pangunahin nang nangangahulugang “mag-isip; magkaroon ng isang partikular na takbo ng isip.” (Mat 16:23; Ro 12:3; 15:5) Sa kontekstong ito, tumutukoy ito sa pagtutuon ng pansin sa isang bagay, pagpopokus dito, at posibleng sa pagsisikap na makuha ito. Ipinapakita ng paggamit ni Pablo sa terminong ito na ang pag-iisip ng isang tao ay may malaking epekto sa pagkilos niya at pamumuhay. Inilalarawan ng terminong ito kung paano pinipili ng isang tao ang direksiyon niya sa buhay, kung gusto niyang maging makalaman o espirituwal. (Tingnan ang study note sa Ro 8:4 para sa kahulugan ng laman at espiritu sa kontekstong ito.) Ganito ang sinabi ng isang iskolar tungkol sa pagkakagamit ng pandiwang ito para ilarawan ang saloobin ng mga namumuhay ayon sa laman: “Itinutuon nila ang kanilang isip sa mga bagay na may kaugnayan sa laman—ibig sabihin, interesadong-interesado sila dito, lagi nila itong pinag-uusapan, at tuwang-tuwa sila sa paggawa nito.” Ganito rin ang kahulugan ng terminong ito kapag ginagamit para sa mga namumuhay ayon sa espiritu, na nagtutuon naman ng isip sa espirituwal na mga bagay. Sa sumunod na talata, ipinakita ni Pablo ang magkaibang resulta ng pagtutuon ng isip sa laman (“kamatayan”) at pagtutuon ng isip sa espiritu (“buhay at kapayapaan”).​—Ro 8:6.