8:6

pagtutuon ng isip: Ginamit sa pariralang ito ang pangngalang Griego na phroʹne·ma, na tatlong beses lumitaw sa kontekstong ito—dalawa sa talatang ito at isa sa Ro 8:7. Sa isang diksyunaryo, nangangahulugan itong “paraan ng pag-iisip, . . . tunguhin, pangarap, pinagsisikapang abutin.” Inilalarawan nito ang kaunawaan ng isang tao, pati na ang mga kagustuhan niya. Ang pangngalang ito ay kaugnay ng pandiwang phro·neʹo (na ginamit sa naunang talata), na nangangahulugang “mag-isip; magkaroon ng isang partikular na takbo ng isip.” (Mat 16:23; Ro 12:3; 15:5) Kaya ang isang tao na nagtutuon ng isip sa laman ay nagpopokus sa makalamang mga pagnanasa o di-gaanong mahahalagang bagay, at hinahayaan niyang mapuno nito ang kaniyang isip. (1Ju 2:16; tingnan ang study note sa Ro 8:4.) Kapag ang isang tao naman ay nagtutuon ng isip sa espiritu, hinahayaan niya ang espiritu, o aktibong puwersa, ng Diyos na umimpluwensiya at gumabay sa kaniyang kaisipan, kagustuhan, at pagkilos.