10:7

kalaliman: Ang salitang Griego na aʹbys·sos ay pangunahin nang nangangahulugang “napakalalim” o “di-maarok; walang hangganan.” Lumitaw ito nang siyam na beses sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, kung saan tumutukoy ito sa isang bilangguan o sa pagiging bilanggo. (Tingnan ang study note sa Luc 8:31.) Dito sa Ro 10:7, tumutukoy ito sa isang makasagisag na lugar kung saan nanatili si Kristo Jesus nang tatlong araw hanggang sa buhayin siyang muli ng kaniyang Ama. (Ihambing ang Aw 71:19, 20; Mat 12:40.) Si Jesus ay parang nabilanggo nang mamatay siya, dahil wala siyang anumang magagawa at wala rin siyang alam. Ang Ama lang niya ang makakapagpalaya sa kaniya mula sa bilangguang iyon. (Ihambing ang 2Sa 22:5, 6; Job 38:16, 17; Aw 9:13; 107:18; 116:3; Gaw 2:24.) Pero hindi lang sa libingan ng mga tao tumutukoy ang “kalaliman.” (Tingnan sa Glosari, “Libingan.”) Kapansin-pansin na sa Griegong Septuagint, hindi ipinanumbas ang aʹbys·sos sa salitang Hebreo na sheʼohlʹ (“ang Libingan”). Isa pa, tinawag ding “kalaliman” at “bilangguan” ang makasagisag na lugar kung saan ihahagis si Satanas at ang kaniyang mga demonyo. Karagdagang patotoo ito na ang “kalaliman” ay hindi lang tumutukoy sa libingan ng tao.​—Luc 8:31; Apo 20:1, 3, 7.