-
Mga Study Note sa 1 Corinto—Kabanata 12Bagong Sanlibutang Salin ng Banal na Kasulatan (Edisyon sa Pag-aaral)
-
-
pananalita ng karunungan: O “mensahe ng karunungan.” Tumutukoy ito sa karunungan na hindi lang basta makukuha ng isang Kristiyano sa pag-aaral ng Salita ng Diyos at pamumuhay kaayon nito. Ang tinutukoy dito ni Pablo ay isang di-pangkaraniwang kakayahan ng isang tao na magamit nang matagumpay ang kaalaman niya. Siguradong malaking tulong ang karunungang iyan sa pagresolba sa malalaking problemang kinaharap noon ng bagong-tatag na kongregasyong Kristiyano. Posibleng tinanggap ni Pablo ang kaloob na ito, at malamang na nagamit niya ito sa pagsulat ng mga liham na naging bahagi ng Salita ng Diyos. (2Pe 3:15, 16) Ipinangako ni Jesus na tatanggapin ng mga Kristiyano ang kaloob na di-pangkaraniwang karunungan kapag kailangan nilang ipagtanggol ang pananampalataya nila.—Luc 21:15; Gaw 6:9, 10.
pananalita ng kaalaman: Ang kaalamang tinutukoy dito ni Pablo ay hindi ang kaalaman tungkol sa Diyos na dapat pagsikapang makuha ng lahat ng Kristiyano para maging alagad. (Ju 17:3; Ro 10:14) Makahimala ang kaalamang ito; higit pa ito sa kaalamang puwedeng matutuhan ng sinumang Kristiyano. Halimbawa, posibleng nagamit ni apostol Pedro ang “pananalita ng kaalaman” sa kaso ni Ananias. May nalaman siya na hindi niya sana malalaman kung hindi ito isiniwalat ng banal na espiritu—ang pagsisinungaling ni Ananias sa kongregasyon tungkol sa pera.—Gaw 5:1-5.
-