Ang Daan ng Buhay. Isiniwalat ni Jehova, ang Bukal ng buhay, ang daan ng buhay sa pamamagitan ng kaniyang Salita ng katotohanan. Ang Panginoong Jesu-Kristo ay “nagpasikat ng liwanag sa buhay at kawalang-kasiraan sa pamamagitan ng mabuting balita.” (2Ti 1:10) Sinabi niya sa kaniyang mga alagad: “Ang espiritu ang siyang nagbibigay-buhay; ang laman ay walang anumang kabuluhan. Ang mga pananalitang sinalita ko sa inyo ay espiritu at buhay.” Di-nagtagal, tinanong ni Jesus ang kaniyang mga apostol kung iiwanan nila siya, gaya ng ginawa ng iba. Tumugon si Pedro: “Panginoon, kanino kami paroroon? Ikaw ang may mga pananalita ng buhay na walang hanggan.” (Ju 6:63, 66-68) Tinawag ng apostol na si Juan si Jesus bilang “salita ng buhay,” at sinabi niya: “Sa pamamagitan niya ay [umiral ang] buhay.”​—1Ju 1:1, 2; Ju 1:4.

Batay sa mga salita ni Jesus, maliwanag na walang saysay ang mga pagsisikap ng mga tao upang pahabain ang buhay nang walang takda o ang mga teoriya na ang ilang kaugalian sa pagkain o mga pamamaraan ay magbibigay ng buhay sa sangkatauhan. Pansamantalang kabutihan lamang sa kalusugan ang maidudulot ng mga ito. Ang tanging daan ng buhay ay ang pagsunod sa mabuting balita, ang “salita ng buhay.” (Fil 2:16) Upang magkamit ng buhay, dapat ituon ng indibiduwal ang kaniyang kaisipan “sa mga bagay na nasa itaas, hindi sa mga bagay na nasa ibabaw ng lupa.” (Col 3:1, 2) Sinabi ni Jesus sa kaniyang mga tagapakinig: “Siya na nakikinig sa aking salita at naniniwala sa kaniya na nagsugo sa akin ay may buhay na walang hanggan, at hindi siya hahantong sa paghatol kundi nakatawid na mula sa kamatayan tungo sa buhay.” (Ju 5:24; 6:40) Hindi na sila mga makasalanang hinatulan, na nasa daan ng kamatayan. Sumulat ang apostol na si Pablo: “Kaya nga yaong mga kaisa ni Kristo Jesus ay walang kahatulan. Sapagkat ang kautusan ng espiritung iyon na nagbibigay ng buhay kaisa ni Kristo Jesus ay nagpalaya na sa iyo mula sa kautusan ng kasalanan at ng kamatayan.” (Ro 8:1, 2) Sinabi ni Juan na alam ng isang Kristiyano na siya ay “nakatawid na mula sa kamatayan tungo sa buhay” kung iniibig niya ang kaniyang mga kapatid.​—1Ju 3:14.

Yamang “walang ibang pangalan sa silong ng langit na ibinigay sa mga tao na siya nating dapat ikaligtas,” ang humahanap ng buhay ay dapat sumunod kay Kristo. (Gaw 4:12) Ipinakita ni Jesus na ang isang tao ay dapat na maging palaisip sa kaniyang espirituwal na pangangailangan; dapat na siya ay nagugutom at nauuhaw ukol sa katuwiran. (Mat 5:3, 6) Hindi lamang siya dapat makinig sa mabuting balita kundi dapat din siyang manampalataya kay Jesu-Kristo at sa pamamagitan nito ay tumawag siya sa pangalan ni Jehova. (Ro 10:13-15) Bilang pagsunod sa halimbawa ni Jesus, magpapabautismo siya sa tubig. (Mat 3:13-15; Efe 4:5) Pagkatapos ay dapat niyang patuloy na hanapin ang Kaharian at ang katuwiran ni Jehova.​—Mat 6:33.

Ipinangangako ng niluwalhating si Jesu-Kristo sa nananaig na Kristiyano na pagkakalooban Niya ito na kumain mula sa “punungkahoy ng buhay, na nasa paraiso ng Diyos.” (Apo 2:7) Muli, sa huling mga talata ng aklat ng Apocalipsis, mababasa natin: “At kung ang sinuman ay mag-alis ng anuman mula sa mga salita ng balumbon ng hulang ito, aalisin ng Diyos ang kaniyang bahagi mula sa mga punungkahoy ng buhay at mula sa banal na lunsod, na mga bagay na nakasulat sa balumbong ito.” (Apo 22:19) Sa konteksto ng dalawang tekstong ito sa Kasulatan, si Kristo Jesus ay nagsasalita sa mga nananaig, na hindi “mapipinsala ng ikalawang kamatayan” (Apo 2:11), bibigyan ng “awtoridad sa mga bansa” (Apo 2:26), gagawing isang “haligi sa templo ng aking Diyos” (Apo 3:12), at uupong kasama ni Kristo sa kaniyang makalangit na trono. (Apo 3:21) Kaya ang punungkahoy o mga punungkahoy ay hindi maaaring maging literal, sapagkat ang mga nananaig na kakain mula rito ay yaong mga kabahagi sa makalangit na pagtawag (Heb 3:1), na pinaglaanan ng mga dako sa langit. (Ju 14:2, 3; 2Pe 1:3, 4) Samakatuwid, ang (mga) punungkahoy ay sumasagisag sa paglalaan ng Diyos ukol sa namamalaging buhay, anupat sa kasong ito ay sumasagisag sa makalangit at imortal na buhay na ibinibigay sa mga tapat dahil sa pananaig kasama ni Kristo.

Sa Apocalipsis 22:1, 2, binanggit ang “mga punungkahoy ng buhay” sa isang naiibang konteksto. Dito, ang mga bansa ay ipinakikitang nakikibahagi sa mga dahon ng mga punungkahoy sa layuning mapagaling. Sila ay nasa tabi ng ilog na umaagos mula sa templong palasyo ng Diyos, na kinaroroonan ng kaniyang trono. Ang larawang ito ay lumilitaw pagkatapos ng tagpo ng pagtatatag ng bagong langit at ng bagong lupa at pagkatapos sabihin na “ang tolda ng Diyos ay nasa sangkatauhan.” (Apo 21:1-3, 22, 24) Kung gayon, sa makasagisag na paraan, ang mga ito ay mga paglalaan na nagpapagaling at tumutustos-buhay para sa sangkatauhan, para sa kanilang buhay na walang hanggan sa dakong huli. Ang pinagmumulan ng gayong mga paglalaan ay ang maharlikang trono ng Diyos at ng Kordero na si Jesu-Kristo.

“Ang balumbon ng Kordero.” Ang “balumbon ng buhay ng Kordero” ay isang hiwalay na balumbon, lumilitaw na kababasahan lamang ng mga pangalan niyaong mga makikibahaging kasama ng Kordero, si Jesu-Kristo, sa kaniyang pamamahala sa Kaharian, kabilang na yaong mga narito pa sa lupa na nakahanay na tumanggap ng buhay sa langit. (Apo 13:8; ihambing ang Apo 14:1, 4.) Yaong mga nakatala sa “balumbon ng Kordero” ay binabanggit na pumapasok sa banal na lunsod, ang Bagong Jerusalem, sa gayon ay nagiging bahagi ng makalangit na Mesiyanikong Kaharian. (Apo 21:2, 22-27) Ang kanilang mga pangalan ay nakasulat kapuwa sa “balumbon ng Kordero” at sa isa pang balumbon, ang “aklat ng buhay” ng Diyos.​—Fil 4:3; Apo 3:5.

Ang Ilog ng Tubig ng Buhay. Sa pangitain ni Juan sa aklat ng Apocalipsis, nakakita siya ng “isang ilog ng tubig ng buhay, malinaw na gaya ng kristal, na umaagos mula sa trono ng Diyos at ng Kordero” sa gitna ng malapad na daan ng banal na lunsod, ang Bagong Jerusalem. (Apo 22:1, 2; 21:2) Ang tubig ay mahalaga sa buhay. Ang pangitain ay nagsimulang matupad sa “araw ng Panginoon,” di-nagtagal matapos itatag ang Kaharian ng Diyos. (Apo 1:10) Sa panahong iyon, may mga kabilang sa uring “kasintahang babae” na narito pa sa lupa upang personal nilang maanyayahan ang “sinumang nauuhaw” para uminom ng tubig ng buhay nang walang bayad. (Apo 22:17) Pagkatapos na wasakin ang kasalukuyang sistema ng mga bagay, ang ilog ay patuloy na aagos, palakas nang palakas, sa bagong sanlibutan. Binabanggit sa pangitain na sa tabi ng ilog ay may mga punungkahoy na nagluluwal ng bunga, at may mga dahon para sa pagpapagaling sa mga bansa. Samakatuwid, ang tubig na nagbibigay-buhay ay ang mga paglalaan ni Jehova ukol sa buhay sa pamamagitan ng Kordero, si Jesu-Kristo, para sa lahat ng nasa lupa na tatanggap ng buhay.