Ang ministeryo ni Jesus sa Galilea. Ang Galilea ay pinangyarihan ng maraming namumukod-tanging pangyayari sa buhay ni Jesus sa lupa. Ang mga lunsod sa Galilea na Betsaida, Cana, Capernaum, Corazin, Nain, at Nazaret, gayundin ang mga rehiyon ng Magadan, ay espesipikong binanggit may kinalaman sa kaniyang gawain. (Mat 11:20-23; 15:39; Luc 4:16; 7:11; Ju 2:11; tingnan ang BETSAIDA.) Ang kalakhang bahagi ng buhay ni Jesus sa lupa ay ginugol niya sa Nazaret na lunsod ng Galilea. (Mat 2:21-23; Luc 2:51, 52) Sa isang piging ng kasalan sa Cana, isinagawa niya ang kaniyang unang himala nang ang tubig ay gawin niyang napakainam na alak. (Ju 2:1-11) Pagkatapos na maaresto si Juan na Tagapagbautismo, si Jesus ay umalis sa Judea, nagtungo sa Galilea at nagsimulang maghayag: “Magsisi kayo, sapagkat ang kaharian ng langit ay malapit na.” (Mat 4:12-17) Habang naglalakbay si Jesus sa buong Galilea, nagturo siya sa iba’t ibang sinagoga. Nang maglaon ay nakarating siya sa Nazaret na kaniyang sariling bayan, kung saan noong araw ng Sabbath ay binasa niya sa Isaias kabanata 61 ang tungkol sa kaniyang atas. Sa pasimula ay humanga kay Jesus yaong mga nasa sinagoga, ngunit nang ihambing niya sila sa mga Israelita noong mga araw ng mga propetang sina Elias at Eliseo, nagalit sila at nagtangkang patayin siya.​—Luc 4:14-30.

Pagkatapos nito ay pumaroon si Jesus sa Capernaum, “isang lunsod ng Galilea,” at ginawa niya itong kaniyang tahanan. Maliwanag na malapit sa Capernaum, tinawag niya sina Andres, Pedro, Santiago, at Juan upang maging mga mangingisda ng mga tao. (Luc 4:31; Mat 4:13-22) Kasama ng apat na alagad na ito, pinasimulan ni Jesus ang isang malawakang paglalakbay sa Galilea upang mangaral. Noong siya’y nagtuturo at nagsasagawa ng makapangyarihang mga gawa, tinawag ni Jesus si Mateo mula sa tanggapan ng buwis sa Capernaum upang maging kaniyang tagasunod. (Mat 4:23-25; 9:1-9) Nang maglaon, sa isang bundok malapit sa Capernaum, pinili niya ang 12 apostol. Silang lahat, posibleng maliban kay Hudas Iscariote, ay mga taga-Galilea. Malapit din sa Capernaum, binigkas ni Jesus ang Sermon sa Bundok. (Luc 6:12-49; 7:1) Sa lunsod ng Nain sa Galilea, binuhay niyang muli ang kaisa-isang anak na lalaki ng isang balo. (Luc 7:11-17) Sa isang mas huling paglalakbay para sa pangangaral, muling dinalaw ni Jesus ang Nazaret ngunit muli siyang tinanggihan doon. (Mat 13:54-58) Sa Capernaum, noong panahon ng Paskuwa ng 32 C.E., noong panahon ng kaniyang panghuling puspusang paggawa sa teritoryo ng Galilea, maraming alagad ang natisod sa mga salita ni Jesus tungkol sa ‘pagkain ng kaniyang laman at pag-inom ng kaniyang dugo’ kung kaya iniwan nila ang Anak ng Diyos.​—Ju 6:22-71.

Bagaman pangunahing inilalahad ng mga sinoptikong Ebanghelyo ang ministeryo ni Jesus sa Galilea, hindi pinabayaan ng Anak ng Diyos ang Judea, gaya ng maling palagay ng iba. Kapansin-pansin na sa pasimula ay naging interesado kay Jesus ang mga taga-Galilea dahil sa mga nakita nilang ginawa niya sa Jerusalem. (Ju 4:45) Gayunman, malamang na tinalakay nang higit ang gawain ni Jesus sa Galilea dahil mas handang tumugon ang mga taga-Galilea kaysa sa mga Judeano. Pinatutunayan ito ng pangyayari na ang unang mga alagad na tumanggap ng banal na espiritu ng Diyos ay mga taga-Galilea, na mga 120 katao. (Gaw 1:15; 2:1-7) Malamang na mas malakas ang kontrol at impluwensiya ng mga Judiong lider ng relihiyon sa mga Judeano kaysa sa mga taga-Galilea. (Ihambing ang Luc 11:52; Ju 7:47-52; 12:42, 43.) Sinasabi ng ilan na ang pulutong na nagsigawan na patayin si Jesus ay pangunahin nang binubuo ng mga Judeano (Mat 27:20-23), samantalang yaon namang mga nagbunyi kay Jesus bilang hari bago nito ay marahil pangunahin nang mga taga-Galilea. (Mat 21:6-11) Ang presensiya ng maraming taga-Galilea at iba pang mga di-Judeano noong panahon ng Paskuwa ay maaaring nakaragdag sa takot ng mga lider sa Jerusalem na lantarang dakpin si Jesus dahil ‘sa pangamba na may kaguluhang bumangon.’​—Mat 26:3-5.

Ang Ministeryo ni Jesus sa Lugar na Ito. Ang katubigang ito ay naging prominente sa ministeryo ni Jesus sa lupa. Sa ilang pagkakataon, nagsalita ang Anak ng Diyos mula sa isang bangka sa malalaking pulutong na nagkakatipon sa malawak at mabatong baybayin nito. (Mar 3:9; 4:1; Luc 5:1-3) Sa isa sa mga okasyong ito ay pinangyari niya na makahimalang makahuli ng maraming isda ang ilan sa kaniyang mga alagad at tinawag niya sina Pedro, Andres, Santiago, at Juan upang maging “mga mangingisda ng mga tao.” (Mat 4:18-22; Luc 5:4-11) Nagsagawa si Jesus ng maraming makapangyarihang gawa sa kapaligiran ng Dagat ng Galilea. Nagpagaling siya ng mga maysakit, nagpalayas ng mga demonyo (Mar 3:7-12), nagpakalma ng hangin at ng dagat (Mar 4:35-41), at lumakad sa ibabaw ng tubig (Ju 6:16-21); minsan ay makahimala siyang nagpakain ng mahigit 5,000 katao, at noong isang pagkakataon naman ay nagpakain siya ng mahigit 4,000, anupat sa bawat pagkakataon ay pinarami niya ang ilang piraso ng tinapay at ang ilang isda. (Mat 14:14-21; 15:29, 34-38) Tama lamang na hatulan ni Jesus ang tatlong lunsod sa lugar na ito, ang Corazin, Betsaida, at Capernaum, dahil hindi tumugon ang mga naninirahan sa mga iyon sa maraming makapangyarihang gawa na nasaksihan nila.​—Mat 11:20-24.

Pagkatapos na buhayin siyang muli mula sa mga patay, nagpakita si Jesus sa ilan sa kaniyang mga alagad sa tabi ng Dagat ng Galilea at pinangyari niya na makahimala silang makahuli ng maraming isda sa ikalawang pagkakataon. Pagkatapos ay idiniin niya ang kahalagahan ng pagpapakain sa kaniyang mga tupa.​—Ju 21:1, 4-19.