Makalangit na Pagkabuhay-Muli. Si Jesu-Kristo ay tinatawag na “panganay mula sa mga patay.” (Col 1:18) Siya ang kauna-unahang binuhay-muli tungo sa buhay na walang hanggan. At ang kaniyang pagkabuhay-muli ay “sa espiritu,” tungo sa buhay sa langit. (1Pe 3:18) Bukod diyan, ibinangon siya tungo sa mas mataas na uri ng buhay at mas mataas na posisyon kaysa sa dati niyang hawak sa langit bago siya pumarito sa lupa. Pinagkalooban siya ng imortalidad at kawalang-kasiraan, na hindi maaaring taglayin ng sinumang nilalang na laman, at ginawa siyang “mas mataas kaysa sa langit,” anupat pumapangalawa sa Diyos na Jehova sa sansinukob. (Heb 7:26; 1Ti 6:14-16; Fil 2:9-11; Gaw 2:34; 1Co 15:27) Mismong ang Diyos na Jehova ang bumuhay-muli sa kaniya.​—Gaw 3:15; 5:30; Ro 4:24; 10:9.

Gayunman, sa loob ng 40 araw matapos siyang buhaying-muli, nagpakita si Jesus sa kaniyang mga alagad sa iba’t ibang pagkakataon at sa iba’t ibang katawang laman, kung paanong nagpakita ang mga anghel sa mga tao noong sinaunang panahon. Gaya ng mga anghel na iyon, may kapangyarihan siyang magbihis at maghubad ng mga katawang lamang iyon kung gugustuhin niya, upang patunayan at ipakita na siya’y binuhay-muli. (Mat 28:8-10, 16-20; Luc 24:13-32, 36-43; Ju 20:14-29; Gen 18:1, 2; 19:1; Jos 5:13-15; Huk 6:11, 12; 13:3, 13) Ang kaniyang maraming pagpapakita, at partikular na ang pagpapakita niya nang minsanan sa mahigit na 500 katao, ay matibay na ebidensiya na totoo ang kaniyang pagkabuhay-muli. (1Co 15:3-8) Ang kaniyang pagkabuhay-muli, na pinatunayan ng marami, ay naglalaan ng “garantiya sa lahat ng mga tao” na tiyak na magkakaroon ng isang panghinaharap na araw ng pagtutuos o paghuhukom.​—Gaw 17:31.

Sa kaso ni Jesu-Kristo, isinuko niya ang kaniyang buhay-tao bilang haing pantubos para sa kapakinabangan ng sangkatauhan. Ikinapit ng kinasihang manunulat ng aklat ng Mga Hebreo ang ika-40 Awit kay Jesus. Ayon sa kaniya, nang pumarito si Jesus “sa sanlibutan” bilang Mesiyas ng Diyos, sinabi Niya: “Ang hain at handog ay hindi mo ninais, ngunit naghanda ka ng katawan para sa akin.” (Heb 10:5) Sinabi mismo ni Jesus: “Ang totoo, ang tinapay na ibibigay ko ay ang aking laman alang-alang sa buhay ng sanlibutan.” (Ju 6:51) Nangangahulugan ito na hindi na mababawi ni Kristo ang kaniyang katawan sa pagkabuhay-muli, dahil kung gayon ay binabawi niya ang haing inihandog niya sa Diyos para sa sangkatauhan. Isa pa, hindi na maninirahan sa lupa si Kristo. Ang kaniyang tahanan ay sa langit kasama ng kaniyang Ama, na hindi laman, kundi espiritu. (Ju 14:3; 4:24) Samakatuwid, tumanggap si Jesu-Kristo ng isang maluwalhating katawan na imortal at walang kasiraan, sapagkat ‘siya ang sinag ng kaluwalhatian ni Jehova at ang eksaktong larawan ng kaniya mismong sarili, at pinananatili niya ang lahat ng bagay sa pamamagitan ng salita ng kaniyang kapangyarihan; at pagkatapos niyang gumawa ng pagpapadalisay para sa ating mga kasalanan ay umupo siya sa kanan ng Karingalan sa matatayog na dako. Sa gayon ay naging mas mabuti siya kaysa sa mga anghel [na makapangyarihang mga espiritung persona rin], anupat nagmana siya ng isang pangalang higit na magaling kaysa sa kanila.’​—Heb 1:3, 4; 10:12, 13.