Ang karne ng magulang na tupa at ng kordero ay regular na kinakain ng mga hari, mga gobernador, at iba pa.​—1Sa 8:17; 1Ha 4:22, 23; Ne 5:18; Am 6:4.

Ang karne ng tupa ay pinakukuluan o iniihaw. Para sa Paskuwa, iniihaw nang buo ang isang santaóng-gulang na barakong tupa o lalaking kambing matapos itong alisan ng balat at linisin ang mga lamang-loob nito. (Exo 12:5, 9) Kapag ang tupa ay pakukuluan, babalatan muna ito at pagkatapos ay paghihiwalayin sa mga kasukasuan. Kung minsan, binabasag ang mga buto para lumabas ang utak ng mga iyon. Ang karne at ang mga buto ay sama-samang pinakukuluan sa isang malaking sisidlan. (Eze 24:3-6, 10; Mik 3:1-3) Kapag luto na ang karne, hinahango ito sa palayok, at ang naiwang sabaw ay inihahain nang hiwalay. (Ihambing ang Huk 6:19.) Tanda ng pagkamapagpatuloy ang paghahanda ng kordero para sa isang panauhin.​—2Sa 12:4.

Ipinagbawal ng Kautusang Mosaiko ang pagkain sa taba ng tupa (Lev 7:23-25),