Ang Aram, sa ganang sarili nito, ay pangunahin nang tumutukoy sa Sirya at kadalasa’y isinasalin nang gayon. (Huk 10:6; 2Sa 8:6, 12; 15:8; Os 12:12) Kasama rito ang rehiyon mula sa Kabundukan ng Lebanon hanggang sa Mesopotamia at mula sa Kabundukan ng Taurus sa H pababa sa Damasco at sa ibayo pa sa T.​—Tingnan ang SIRYA.

Ang Aram-naharaim (Aw 60:Sup) ay karaniwan nang isinasalin sa salitang Griego na “Mesopotamia,” na ipinapalagay na tumutukoy sa “lupain sa pagitan ng mga ilog.” Ang dalawang ilog na iyon ay ang Eufrates at ang Tigris. Inilarawan ni Esteban si Abraham bilang naninirahan sa Mesopotamia noong naroon pa ito sa Ur ng mga Caldeo (Gaw 7:2), at nang isugo ni Abraham ang kaniyang lingkod upang humanap ng asawa para kay Isaac pagkaraan ng maraming taon, sinabihan niya ito na pumaroon sa lunsod ni Nahor sa (Mataas na) Mesopotamia (Aram-naharaim). (Gen 24:2-4, 10) Si Balaam ng Petor ay nagmula rin sa isang bulubunduking rehiyon sa hilagang bahagi ng Mesopotamia.​—Deu 23:4; ihambing ang Bil 23:7; tingnan ang MESOPOTAMIA.

Ang Padan-aram ay partikular na ginagamit upang tumukoy sa lugar sa palibot ng lunsod ng Haran sa Mataas na Mesopotamia.​—Gen 25:20; 28:2-7, 10; tingnan ang PADAN.

Ang mga Arameano, na mga Semitikong inapo ni Aram, ay masusumpungan noon sa lahat ng mga lugar na ito.

Mga Kahariang Arameano. Sinimulang banggitin sa rekord ng Bibliya ang mga kahariang Arameano noong panahong mabuo na ang bansang Israel. Sinupil ni Cusan-risataim, isang hari mula sa Aram-naharaim (Mesopotamia), ang Israel sa loob ng walong taon hanggang noong mapalaya ito ni Hukom Otniel.​—Huk 3:8-10.

Ang Aram-Zoba ay isang kahariang Arameano na tinukoy bilang isang kaaway ng pamamahala ni Saul (1117-1078 B.C.E.). (1Sa 14:47) Lumilitaw na ito ay nasa dakong H ng Damasco at namuno sa H hanggang sa Hamat at sa S hanggang sa Eufrates. Noong nakikipaglaban si David sa mga kaaway ng Israel, nakasagupa niya si Hadadezer, ang makapangyarihang hari ng Aram-Zoba, at natalo niya ito. (2Sa 8:3, 4; 1Cr 18:3; ihambing ang Aw 60:Sup.) Nang maglaon, ang Arameanong mandarambong na si Rezon ang namahala sa Damasco, at di-nagtagal ang lunsod na ito ang naging pinakaprominenteng lunsod na Arameano (1Ha 11:23-25) at “ulo ng Sirya.” (Isa 7:8) Sa gayong posisyon, tahasan itong nakipaglaban sa Israel sa buong kasaysayan ng hilagang kaharian.​—Tingnan ang DAMASCO.