ARGAMASA

[sa Ingles, mortar].

Isang komposisyong inilalagay sa pagitan ng mga laryo at mga bato bilang semento upang magkadikit-dikit ang mga ito (halimbawa, sa isang pader) o ginagamit bilang pahid na pampalitada sa pader. (Lev 14:42, 45; 1Cr 29:2; Isa 54:11; Jer 43:9) Sa sinaunang Palestina, isang timplada (may-kawastuang tinawag na “argamasa”) ng apog, buhangin, at tubig na nakatatagal sa iba’t ibang uri ng panahon ang ginamit sa pagtatayo ng mas magagandang tahanan doon. Isa pang uri ng argamasa, na ginamit bilang palitada, ang ginagawa noon sa pamamagitan ng paghahalo ng buhangin, abo, at apog. Kung minsan, nilalagyan ng langis ang timpladang ito, o kaya ay pinapahiran ng langis ang pader pagkatapos na palitadahan iyon, upang hindi madaling matagos ng tubig ang pinakaibabaw niyaon. Sa Ehipto, noon at maging hanggang sa makabagong panahon, ang argamasang ginagamit na pampalitada ng pader ay binubuo ng dalawang bahaging luwad, isang bahaging apog, at isang bahaging dayami at abo.

Hindi nakatatagal ang mga laryong putik sa panahon ng tag-ulan. Kaya naman upang mapangalagaan ang isang bagong pader o upang maingatan at mapatibay ang isang nasirang pader, kung minsan ay pinapahiran ito ng argamasa o pinapalitadahan. Ngunit kung kalburo lamang o marupok na argamasa na kakaunti ang apog, kung mayroon man, ang ipapahid sa gayong pader, hindi iyon maaasahang makatatagal sa matitinding bagyo.​—Ihambing ang Eze 13:11-16.