Noong naririto si Jesus sa lupa, nagpapatirapa sa harap niya ang mga tao upang magsumamo at mangayupapa sa kaniya, at hindi niya sila sinaway. (Luc 5:12; Ju 9:38) Ito ay sa dahilang siya ang inatasang Hari, ang Haring Itinalaga, gaya ng sinabi niya mismo: “Ang maharlikang kamahalan ng Diyos ay dumating na” (ED); “Ang kaharian ng Diyos ay malapit na.” (NW, Mar 1:15) Si Jesus ang tagapagmana ng trono ni David at samakatuwid ay nararapat parangalan bilang hari.​—Mat 21:9; Ju 12:13-15.

May kaugnayan sa paggalang na iniukol kay Jesus, ang salitang madalas gamitin ay pro·sky·neʹo, isang salita na may pangunahing kahulugan na “mangayupapa,” ngunit isinasalin din bilang “sumamba.” (Mat 2:11; Luc 4:8) Hindi pagsamba ang tinanggap ni Jesus, yamang nauukol lamang iyon sa Diyos (Mat 4:10), kundi batid niya na ang pangangayupapa sa kaniya ay pagkilala sa awtoridad na ibinigay sa kaniya ng Diyos. Ipinahayag ng anghel, na isinugo ni Jesu-Kristo upang maghatid ng Apocalipsis kay Juan, ang simulain na ang pagsamba ng tao ay nauukol lamang sa Diyos nang tanggihan niya ang pagsamba ni Juan.​—Apo 19:10; tingnan ang PAGSAMBA; PANGANGAYUPAPA.