1. Anak ni Jacob sa alilang babae ni Lea na si Zilpa, na siya ring nagsilang sa nakababatang kapatid ni Gad na si Aser. Nang ipanganak siya sa Padan-aram noong mga 1770 B.C.E., bumulalas si Lea: “May mabuting kapalaran!”; dito nanggaling ang pangalang Gad. (Gen 30:9-13; 35:26) Sumama si Gad sa kaniyang mga kapatid sa dalawang paglalakbay patungong Ehipto upang kumuha ng mga butil mula kay Jose. (Gen 42:3; 43:15) Siya’y mga 42 taóng gulang nang siya at ang kaniyang pamilya ay lumipat sa Ehipto kasama ng kaniyang amang si Jacob noong 1728 B.C.E. (Gen 46:6, 7, 16) Pagkalipas ng 17 taon, nang si Jacob ay mamamatay na, pinagpala niya ang kaniyang 12 anak na lalaki, anupat sinabi tungkol kay Gad: “Kung tungkol kay Gad, isang pangkat ng mandarambong ang lulusob sa kaniya, ngunit lulusubin niya ang pinakahulihan.”​—Gen 49:1, 2, 19.

Ang lahat ng ito ay kasuwato ng pagpapala ni Jacob kay Gad: “Kung tungkol kay Gad, isang pangkat ng mandarambong ang lulusob sa kaniya, ngunit lulusubin niya ang pinakahulihan.” (Gen 49:19) Hindi ikinatakot ng tribo na ang isang panig (ang S) ng kanilang hangganan ay nakahantad sa mga pangkat ng mandarambong. Hindi nila piniling manirahan sa matataas na lupain sa silangan para lamang makaiwas sa pakikipaglaban para sa lupain ng Canaan. Ang huling mga salita ni Jacob kay Gad ay maituturing na isang utos na buong-pagtitiwalang gantihan ang mga mandarambong na sumasalakay sa kaniya at lumalampas sa kaniyang mga hanggahan. Higit pa riyan, lulusubin ng mga Gadita ang mga manlulusob, anupat patatalikurin ang mga ito sa pagtakas, at saka naman tutugisin ng mga Gadita ang pinakahulihan ng mga ito.