1, 2. Ano ang matututuhan natin mula sa Genesis 2:3, at anong mga tanong ang bumabangon?

SINASABI sa unang kabanata ng Genesis na sa loob ng anim na makasagisag na araw, inihanda ng Diyos ang lupa para panirahan ng tao. Sa dulo ng bawat “araw” na ito, sinabi ng Bibliya: “Nagkaroon ng gabi at nagkaroon ng umaga.” (Gen. 1:5, 8, 13, 19, 23, 31) Pero ganito ang sinabi hinggil sa ikapitong araw: “Pinasimulang pagpalain ng Diyos ang ikapitong araw at ginawa itong sagrado, sapagkat noon ay nagpapahinga na siya mula sa lahat ng kaniyang gawa na nilalang ng Diyos.”​—Gen. 2:3.

² Pansinin ang anyo ng pandiwa na “nagpapahinga.” Ipinahihiwatig nito na ang ikapitong araw​—ang “araw” ng kapahingahan ng Diyos​—ay nagpapatuloy pa noong 1513 B.C.E. nang isulat ni Moises ang aklat ng Genesis. Nagpapatuloy pa rin ba sa ngayon ang araw ng kapahingahan ng Diyos? Kung gayon, makapapasok ba tayo rito? Napakahalagang malaman natin ang sagot sa mga ito.

5. Ano ang layunin ng ikapitong araw, at kailan lubusang maisasakatuparan ang layuning iyan?

⁵ Para masagot iyan, tandaan natin ang layunin ng ikapitong araw. Ipinaliliwanag ito ng Genesis 2:3: “Pinasimulang pagpalain ng Diyos ang ikapitong araw at ginawa itong sagrado.” Ang ikapitong araw ay ‘ginawang sagrado’​—pinabanal, o itinalaga, ni Jehova​—para maisakatuparan ang kaniyang layunin. Layunin niya na ang lupa ay panirahan ng masunuring mga tao na mag-aalaga rito at sa lahat ng nabubuhay rito. (Gen. 1:28) Ang Diyos na Jehova at si Jesu-Kristo, ang “Panginoon ng sabbath,” ay “patuloy na gumagawa hanggang ngayon” para matupad ang layuning iyan. (Mat. 12:8) Magpapatuloy ang araw ng kapahingahan ng Diyos hanggang sa lubusang maisakatuparan ang layunin niya sa katapusan ng Sanlibong Taóng Paghahari ni Kristo.