SI Ruth ay nakaluhod malapit sa bunton ng mga tangkay ng sebada na natipon niya sa araw na iyon. Kumakagat na ang dilim sa kabukiran ng Betlehem, at maraming trabahador ang umaahon na patungong pintuang-daan ng maliit na lunsod na nasa tuktok ng kabundukan. Dahil sa maghapong pagtatrabaho, tiyak na pagód na pagód si Ruth. Gayunman, patuloy pa rin siya sa paghampas sa mga tangkay gamit ang maliit na tungkod o panlugas para matanggal ang mga butil. Pagód man, naging maganda pa rin ang araw na iyon para kay Ruth.

Matapos hampasin ni Ruth ang mga tangkay at tipunin ang mga butil, nakita niyang nakapaghimalay siya ng mga isang takal na epa, o 22 litro, ng sebada. Posibleng mga 14 na kilo ito! Maaaring ibinalot niya ito sa isang tela at saka sinunong. Pagkatapos, umuwi na siya sa Betlehem nang papalubog na ang araw.​—Ruth 2:17.