Bagaman nakikilala ni Asap ang kabutihan ni Jehova, ang kaniyang mga paa’y halos napahiwalay sa isang matuwid na landas. Iyon ay para bang ang mga ito ay nadudulas sa lupang may yelo sa panahon ng isang nakahahapong takbuhan. Bakit nga naging napakahina ang kaniyang pananampalataya? Nagpaliwanag siya: “Sapagkat ako’y nanaghili sa mga hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masasama. Sapagkat sila’y walang mga hapdi ng kamatayan; at malalaki ang kanilang tiyan. Sila’y wala sa kabagabagan na gaya ng taong mortal, at hindi sila sinasalot na gaya ng ibang mga tao.”​—Awit 73:3-5.

Maraming balakyot na mga tao ang walang suliranin sa kalusugan na humahadlang sa kanila na tamasahin ang kasiyahan sa pagkain ng kanilang saganang panustos na pagkain. “Malalaki ang kanilang tiyan,” nangakausli ang kanilang mga puson. Isa pa, sila’y wala “sa kabagabagan na gaya ng taong mortal,” sapagkat di-tulad ng karamihan sa sangkatauhan, hindi na sila kailangang magpunyagi pa upang kamtin ang mga pangangailangan sa buhay. Nahinuha ni Asap na ang balakyot “ay hindi sinasalot na gaya ng ibang mga tao.” Lalung-lalo na sila’y nakaiiwas sa mga pagsubok na dinaranas ng mga taong maka-Diyos dahilan sa itong huli ay sumusunod sa matuwid na mga pamantayan ni Jehova sa balakyot na sanlibutan ni Satanas.​—1 Juan 5:19.