17, 18. Kahit na sa mahihirap na panahon, paano inilalaan ni Jehova ang patnubay?

¹⁷ Habang ipinagpapatuloy ni Isaias ang kaniyang pagsasalita, ipinaalaala niya sa kaniyang mga tagapakinig na darating ang kabagabagan. Ang bayan ay tatanggap ng “tinapay sa anyo ng kabagabagan at ng tubig sa anyo ng paniniil.” (Isaias 30:20a) Ang kabagabagan at paniniil na kanilang mararanasan samantalang kinukubkob ay magiging karaniwan gaya ng tinapay at tubig. Gayunpaman, handang sagipin ni Jehova ang mga taong matuwid ang puso. “Hindi na magtatago ang iyong Dakilang Tagapagturo, at ang iyong mga mata ay magiging mga matang nakakakita sa iyong Dakilang Tagapagturo. At ang iyong mga tainga ay makaririnig ng salita sa likuran mo na nagsasabi: ‘Ito ang daan. Lakaran ninyo ito,’ sakaling pumaroon kayo sa kanan o sakaling pumaroon kayo sa kaliwa.”​—Isaias 30:20b, 21.b

¹⁸ Si Jehova ang “Dakilang Tagapagturo.” Wala siyang kapantay bilang isang guro. Gayunman, paano siya ‘makikita’ at ‘maririnig’ ng mga tao? Isinisiwalat ni Jehova ang kaniyang sarili sa pamamagitan ng kaniyang mga propeta, na ang mga salita ay nakaulat sa Bibliya. (Amos 3:6, 7) Sa ngayon, kapag binabasa ng mga tapat na mananamba ang Bibliya, para bang ang makaamang tinig ng Diyos ay nagsasabi sa kanila ng daang dapat lakaran at humihimok sa kanila na baguhin ang kanilang landas ng paggawi upang makalakad doon. Bawat Kristiyano ay dapat makinig nang maingat habang nagsasalita si Jehova sa pamamagitan ng mga pahina ng Bibliya at sa pamamagitan ng mga publikasyong salig sa Bibliya na inilaan ng “tapat at maingat na alipin.” (Mateo 24:45-47) Magbasa nawa ang bawat isa ng Bibliya, sapagkat ‘ito’y nangangahulugan ng kaniyang buhay.’​—Deuteronomio 32:46, 47; Isaias 48:17.