11, 12. (a) Ilarawan ang masamang kalagayan ng Juda. (b) Bakit hindi natin dapat kahabagan ang Juda?

¹¹ Sumunod ay pinagsikapan ni Isaias na mangatuwiran sa mga mamamayan ng Juda sa pamamagitan ng pagpapakita sa kanila na sila’y may sakit. Sinabi niya: “Saan pa kayo sasaktan, anupat magdaragdag kayo ng higit pang paghihimagsik?” Sa diwa, tinatanong sila ni Isaias: ‘Hindi ba’t sapat na ang inyong pagdurusa? Bakit kailangan pang higit na pinsalain ninyo ang inyong sarili sa pamamagitan ng patuloy na paghihimagsik?’ Si Isaias ay nagpatuloy: “Ang buong ulo ay may sakit, at ang buong puso ay mahina. Mula sa talampakan ng paa at maging hanggang sa ulo ay wala ritong bahaging malusog.” (Isaias 1:5, 6a) Ang Juda ay may nakaririmarim na sakit​—may sakit sa espirituwal mula ulo hanggang paa. Isa ngang nakapanghihilakbot na diyagnosis!

¹² Dapat ba nating kahabagan ang Juda? Tunay na hindi! Mga ilang siglo bago nito, ang buong bansang Israel ay nabigyan ng kaukulang babala hinggil sa ilalapat na parusa kapag sumuway. Sa isang bahagi, sila ay pinagsabihan: “Pasasapitan ka ni Jehova ng malubhang bukol sa iyong magkabilang tuhod at magkabilang binti, na mula roon ay hindi ka mapagagaling, mula sa talampakan ng iyong paa hanggang sa tuktok ng iyong ulo.” (Deuteronomio 28:35) Sa makasagisag na diwa, ang Juda ngayon ay dumaranas ng mismong mga kahihinatnan ng kaniyang katigasan ng ulo. At ang lahat ng ito ay maaari sanang naiwasan kung ang mga mamamayan ng Juda ay sumunod lamang kay Jehova.

13, 14. (a) Anong mga pinsala ang dinanas ng Juda? (b) Ang pagdurusa ba ng Juda ay nagpangyari sa kaniya na talikuran ang kaniyang rebelyosong landasin?

¹³ Nagpatuloy si Isaias sa paglalarawan sa kahabag-habag na kalagayan ng Juda: “Mga sugat at mga pasa at sariwa pang mga latay​—hindi pa napipisil ang mga ito o natatalian, ni napalambot man ng langis.” (Isaias 1:6b) Tinutukoy rito ng propeta ang tatlong uri ng pinsala: mga sugat (hiwa, gaya niyaong dulot ng isang tabak o ng isang kutsilyo), mga pasa (mga lamog dulot ng palo), at sariwa pang mga latay (mga bagong sugat na nakabuka at waring hindi na gagaling pa). Ang ideyang inihaharap dito ay tungkol sa isang tao na dumanas ng lahat ng klase ng matinding parusa, anupat walang bahagi ng kaniyang katawan ang hindi napinsala. Tunay na ang Juda ay nasa isang malubhang kalagayan.

¹⁴ Ang kahabag-habag na kalagayan ba ng Juda ay mag-uudyok sa kaniya na manumbalik kay Jehova? Hindi! Ang Juda ay gaya ng rebelde na inilarawan sa Kawikaan 29:1: “Ang taong paulit-ulit na sinasaway ngunit nagpapatigas ng kaniyang leeg ay biglang mababali, at wala nang kagalingan.” Ang bansa ay waring hindi na gagaling pa. Gaya ng sinabi ni Isaias, ang kaniyang mga sugat ay ‘hindi pa napipisil o natatalian, ni napalambot man ng langis.’b Sa diwa, ang Juda ay nakakatulad ng sugat na nakabuka, hindi natalian at laganap sa buong katawan.

15. Sa anong mga paraan maipagsasanggalang natin ang ating sarili buhat sa espirituwal na karamdaman?

¹⁵ Sa pagkatuto mula sa karanasan ng Juda, kailangang tayo’y maging mapagbantay laban sa espirituwal na karamdaman. Tulad ng pisikal na sakit, ito ay makaaapekto sa sinuman sa atin. Kung sa bagay, sino ba sa atin ang hindi naapektuhan ng mga pita ng laman? Ang kasakiman at ang pagnanais ng labis na kasiyahan ay maaaring mag-ugat sa ating mga puso. Kaya, kailangan nating sanayin ang ating sarili upang “kamuhian ang balakyot” at ‘kumapit sa mabuti.’ (Roma 12:9) Kailangan din nating linangin ang mga bunga ng espiritu ng Diyos sa ating pang-araw-araw na buhay. (Galacia 5:22, 23) Sa paggawa nito, ating maiiwasan ang kalagayang sumalot sa Juda​—ang pagiging may sakit sa espirituwal mula ulo hanggang paa.