12, 13. (a) Bakit mapagkakatiwalaan ang pangako ng pagsasauli? (b) Ano ang mabuting balita para sa mga tapong Judio, at bakit sila makapagtitiwala rito?

¹² Si Isaias ay nagbigay ng ikalawang dahilan kung bakit mapagkakatiwalaan ang pangako ng pagsasauli. Ang Isa na gumawa ng pangako ay isang malakas na Diyos na magiliw na nangangalaga sa kaniyang bayan. Si Isaias ay nagpatuloy: “Umahon ka maging sa mataas na bundok, ikaw na babaing nagdadala ng mabuting balita para sa Sion. Isigaw mo ang iyong tinig nang malakas, ikaw na babaing nagdadala ng mabuting balita para sa Jerusalem. Isigaw mo. Huwag kang matakot. Sabihin mo sa mga lunsod ng Juda: ‘Narito ang inyong Diyos.’ Narito! Ang Soberanong Panginoong Jehova ay darating na gaya nga ng isa na malakas [“may taglay pa ngang lakas,” talababa sa Ingles], at ang kaniyang bisig ay mamamahala sa ganang kaniya. Narito! Ang kaniyang gantimpala ay nasa kaniya, at ang kabayaran na kaniyang ibinabayad ay nasa harap niya. Papastulan niyang gaya ng pastol ang kaniyang sariling kawan. Sa pamamagitan ng kaniyang bisig ay titipunin niya ang mga kordero; at sa kaniyang dibdib ay bubuhatin niya sila. Ang mga nagpapasuso ay maingat niyang papatnubayan.”​—Isaias 40:9-11.

¹³ Sa panahon ng Bibliya, kaugalian para sa mga babae na magdiwang ng mga tagumpay, na sumisigaw o umaawit ng mabuting balita ng ipinagwaging mga digmaan o ng dumarating na kaginhawahan. (1 Samuel 18:6, 7; Awit 68:11) Makahulang ipinahiwatig ni Isaias na may mabuting balita para sa mga tapong Judio, balita na maisisigaw nang walang takot, kahit na sa taluktok ng mga bundok​—papatnubayan ni Jehova ang kaniyang bayan pabalik sa kanilang minamahal na Jerusalem! Sila’y makapagtitiwala, sapagkat si Jehova ay darating na “may taglay pa ngang lakas.” Kung gayon, walang makahahadlang sa kaniya sa pagtupad ng kaniyang pangako.

15. (a) Kailan dumating si Jehova na “may taglay pa ngang lakas,” at sino ang ‘bisig na namamahala para sa kaniya’? (b) Anong mabuting balita ang dapat ipahayag nang walang takot?

¹⁵ Ang mga salita ni Isaias ay puspos ng makahulang kahulugan para sa ating kaarawan. Noong 1914, si Jehova ay dumating na “may taglay pa ngang lakas” at itinatag ang kaniyang Kaharian sa langit. Ang ‘bisig na namamahala para sa kaniya’ ay ang kaniyang Anak, si Jesu-Kristo, na itinalaga ni Jehova sa kaniyang makalangit na trono. Noong 1919, iniligtas ni Jehova ang kaniyang pinahirang mga lingkod sa lupa mula sa pagkaalipin sa Babilonyang Dakila at itinakda ang lubusang pagsasauli ng dalisay na pagsamba sa buháy at tunay na Diyos. Ang mabuting balitang ito ay dapat na walang-takot na ipahayag, na tulad ng pagsigaw mula sa mga taluktok ng bundok upang ang kapahayagan ay umabot sa lahat ng dako. Atin, kung gayong, itaas ang ating mga tinig at buong tapang na ipabatid sa iba na isinauli ng Diyos na Jehova ang kaniyang dalisay na pagsamba sa lupa!