3. Ano ang inihula ni Jehova sa pamamagitan ni Isaias hinggil sa “aking lingkod”?

³ Sa pamamagitan ni Isaias, inihula ni Jehova ang pagdating ng isang lingkod na siya mismo ang pipili: “Narito! Ang aking lingkod, na inaalalayan kong mabuti! Ang aking pinili, na sinang-ayunan ng aking kaluluwa! Inilagay ko sa kaniya ang aking espiritu. Katarungan sa mga bansa ang itatanghal niya. Hindi siya sisigaw o maglalakas ng kaniyang tinig, at sa lansangan ay hindi niya iparirinig ang kaniyang tinig. Ang lamog na tambo ay hindi niya babaliin; at kung tungkol sa malamlam na linong mitsa, hindi niya iyon papatayin. Sa katapatan ay magtatanghal siya ng katarungan. Hindi siya manlalamlam ni masisiil man hanggang sa maitatag niya sa lupa ang katarungan; at ang kaniyang kautusan ay patuloy na hihintayin ng mga pulo.”​—Isaias 42:​1-4.

6. Sa anu-anong paraan ipinakilala ni Jesus ang tunay na katarungan?

⁶ Sa kabaligtaran, isiniwalat ni Jesus ang pangmalas ng Diyos sa katarungan. Sa kaniyang itinuro at sa paraan ng kaniyang pamumuhay, ipinakita ni Jesus na ang tunay na katarungan ay madamayin at maawain. Isaalang-alang na lamang ang kaniyang bantog na Sermon sa Bundok. (Mateo, kabanata 5-7) Kay galing-galing ngang paliwanag kung paano isasagawa ang katarungan at katuwiran! Kapag binabasa natin ang ulat ng Ebanghelyo, hindi ba tayo naaantig ng pagkamadamayin ni Jesus sa mahihirap at napipighati? (Mateo 20:​34; Marcos 1:​41; 6:​34; Lucas 7:13) Dinala niya ang kaniyang nakaaaliw na mensahe sa marami na gaya ng bugbog na tambo, baluktot, at napagsusuntok. Sila’y parang aandap-andap na linong mitsa, anupat halos malagot na ang huling hibla ng kanilang hininga. Hindi binali ni Jesus ang “lamog na tambo” ni pinatay ang “malamlam na linong mitsa.” Sa halip, ang kaniyang maibigin at madamaying pananalita at pagkilos ay nagpasigla sa puso ng maaamo.​—Mateo 11:​28-30.