22. Anong kinabukasan ang inihula ni Jehova para sa (a) mga nagsisisi? (b) mga balakyot?

²² Bilang paghahambing sa kinabukasan niyaong mga nagsisisi at niyaong mga nagmamatigas sa kanilang balakyot na mga lakad, nagpahayag si Jehova: “Nilalalang ko ang bunga ng mga labi. Namamalaging kapayapaan ang tataglayin niyaong nasa malayo at niyaong nasa malapit, . . . at pagagalingin ko siya. Ngunit ang mga balakyot ay gaya ng dagat na umaalimbukay, kapag hindi ito humuhupa, na ang tubig nito ay patuloy na nag-aalimbukay ng damong-dagat at lusak. Walang kapayapaan . . . para sa mga balakyot.”​—Isaias 57:​19-21.

24. (a) Sino ang nakaranas ng kapayapaan ng Diyos, at ano ang ibinunga nito? (b) Sino ang hindi nakaranas ng kapayapaan, at ano ang ibinunga nito para sa kanila?

²⁴ Tunay ngang kapana-panabik na bunga ng mga labi ang inihahandog ng mga Judio habang sila’y papauwi sa kanilang lupang-tinubuan at umaawit ng mga papuri kay Jehova! Malamang na nagagalak silang maranasan ang kapayapaan ng Diyos, sila man ay “nasa malayo”​—malayo sa Juda, na naghihintay pa ring makabalik​—o “nasa malapit”​—naroon na sa kanilang lupang tinubuan. Ibang-iba naman ang mga kalagayan para sa mga balakyot! Sinumang hindi tumutugon sa disiplina ni Jehova, ang mga balakyot sinuman sila o saanman sila naroroon, ay walang anumang kapayapaan. Habang umaalimbukay na parang maalong dagat, sila’y patuloy na nagluluwal, hindi ng bunga ng mga labi, kundi ng “damong-dagat at lusak,” lahat ng maruruming bagay.