1. Anong kakila-kilabot na pagkakamali ang nagawa ni Jeroboam?

NANG mahati sa dalawang kaharian ang tipang bayan ni Jehova, ang sampung-tribong kaharian sa hilaga ay napasailalim sa pamamahala ni Jeroboam. Ang bagong hari ay isang may kakayahan at masigasig na tagapamahala. Subalit wala siyang tunay na pananampalataya kay Jehova. Dahilan dito siya’y nakagawa ng kakila-kilabot na pagkakamali na nakasamâ sa buong kasaysayan ng kaharian sa hilaga. Sa ilalim ng Kautusang Mosaiko, ang mga Israelita ay inutusang maglakbay nang tatlong ulit sa isang taon paahon sa templo sa Jerusalem, na ngayo’y nasa kaharian ng Juda sa timog. (Deuteronomio 16:16) Sa pangambang ang gayong regular na mga paglalakbay ang magiging dahilan upang isipin ng kaniyang mga nasasakupan na sumamang-muli sa kanilang mga kapatid sa timog, si Jeroboam ay “gumawa ng dalawang ginintuang guya at sinabi sa bayan: ‘Napakahirap para sa inyo na umahon patungong Jerusalem. Narito ang iyong Diyos, O Israel, na nag-ahon sa iyo mula sa lupain ng Ehipto.’ Nang magkagayon ay inilagay niya ang isa sa Bethel, at ang isa ay inilagay niya sa Dan.”​—1 Hari 12:28, 29.

2, 3. Ano ang naging epekto sa Israel ng pagkakamali ni Jeroboam?

² Sa pasimula, ang plano ni Jeroboam ay waring umobra. Unti-unting tumigil ang mga tao sa pagpunta sa Jerusalem at nagpasimulang sumamba sa harap ng dalawang guya. (1 Hari 12:30) Gayunman, ang apostatang relihiyosong gawaing ito ay nagpasamâ sa sampung-tribong kaharian. Nang sumunod na mga taon, maging si Jehu, na nagpamalas ng kapuri-puring sigasig sa pag-aalis sa Israel ng pagsamba kay Baal, ay patuloy na yumukod sa mga ginintuang guya. (2 Hari 10:28, 29) Ano pa ang naging bunga ng kalunus-lunos na maling pasiya ni Jeroboam? Ang pagiging mabuway ng pamahalaan at pagdurusa ng mga tao.

³ Dahilan sa naging apostata si Jeroboam, sinabi ni Jehova na ang kaniyang binhi ay hindi maghahari sa lupain, at sa wakas ang hilagang kaharian ay daranas ng isang kakila-kilabot na kapahamakan. (1 Hari 14:14, 15) Ang salita ni Jehova ay nagkatotoo. Pitong hari sa Israel ang namahala sa loob lamang ng dalawang taon o kulang pa rito​—ang ilan ay sa loob lamang ng ilang araw. Isang hari ang nagpatiwakal, at anim ang pataksil na pinatay ng mga taong ambisyosong umagaw sa trono. Lalo na pagkatapos ng paghahari ni Jeroboam II, na nagwakas humigit-kumulang noong 804 B.C.E. habang si Uzias ay naghahari sa Juda, ang Israel ay sinalot ng kaguluhan, karahasan, at mga pataksil na pagpatay. Sa ganitong kalagayan si Jehova ay nagpadala ng tuwirang babala, o “salita,” sa kaharian sa hilaga sa pamamagitan ni Isaias. “May salitang ipinasabi si Jehova laban sa Jacob, at iyon ay napasa-Israel.”​—Isaias 9:8.a