Sinikap ni Haring Ahaz na tamuhin ang kasiguruhan sa pamamagitan ng paghingi ng tulong sa Asirya. Inihula ni propeta Isaias na sa dumarating na panahon, ang mga makaliligtas sa sambahayan ni Israel ay hindi na muling magtataguyod ng gayong walang kabuluhang landasin. Ang Isaias 10:20 ay nagsasabi na “sasandig sila kay Jehova, ang Banal ng Israel, sa katapatan.” Gayunman, ang Isa 10 talatang 21 ay nagpapakita na isa lamang maliit na bilang ang gagawa niyaon: “Isang nalabi lamang ang babalik.” Ipinaaalaala nito sa atin ang tungkol sa anak na lalaki ni Isaias na si Sear-jasub, na naging isang tanda sa Israel at na ang pangalan ay nangangahulugang “Isang Nalabi Lamang ang Babalik.” (Isaias 7:3) Ang Isa 10 talatang 22 ng kabanata 10 ay nagbababala hinggil sa dumarating na “paglipol” na napagpasiyahan na. Ang gayong paglipol ay magiging matuwid sapagkat iyon ay isang makatuwirang parusa sa isang mapaghimagsik na bayan. Bilang resulta, mula sa isang mataong bansa na “gaya ng mga butil ng buhangin sa dagat,” isang nalabi lamang ang babalik. Ang Isa 10 talatang 23 ay nagbababala na ang dumarating na pagkalipol ay makaaapekto sa buong lupain. Ang Jerusalem ay hindi makaliligtas sa pagkakataong ito.

Ang hula sa Isaias 10:20-23 ay nagkaroon ng higit pang katuparan noong unang siglo, gaya ng ipinakita sa Roma 9:27, 28. (Ihambing ang Isaias 1:9; Roma 9:29.) Ipinaliwanag ni Pablo na sa espirituwal na diwa, isang “nalabi” ng mga Judio ang ‘nagbalik’ kay Jehova noong unang siglo C.E., palibhasa’y isang maliit na bilang ng mga tapat na Judio ang naging mga tagasunod ni Jesu-Kristo at nagpasimulang sumamba kay Jehova “sa espiritu at katotohanan.” (Juan 4:24) Sumama sa mga ito sa dakong huli ang sumasampalatayang mga Gentil, na bumubuo ng isang espirituwal na bansa, “ang Israel ng Diyos.” (Galacia 6:16) Sa pagkakataong ito ang mga salita ng Isaias 10:20 ay natupad: “Hindi na muling” tumalikod ang isang bansang nakaalay kay Jehova upang humingi ng tulong sa mga tao.