2. (a) Sinong tatlong propeta ang namukod-tangi noong mapanganib na mga taon bago nawasak ang Jerusalem? (b) Papaano tinutukoy si Ezekiel, at ano ang kahulugan ng pangalan niya? (c) Sa anong mga taon humula si Ezekiel, at ano ang nalalaman tungkol sa kaniyang buhay at kamatayan?

² Sa kritikal na mga taon na humantong sa pagkawasak ng Jerusalem, hindi nawalan si Jehova o ang Israel ng propeta. Si Jeremias ay nasa Jerusalem, si Daniel ay nasa palasyo ng Babilonya, at si Ezekiel ay propeta sa mga Judiong tapon sa Babilonia. Si Ezekiel ay kapuwa saserdote at propeta, isang tanging pribilehiyo na tinamasa rin ni Jeremias, at ni Zacarias nang maglaon. (Ezek. 1:3) Sa buong aklat, mahigit na 90 beses siyang tinutukoy na “anak ng tao,” isang makahulugang punto sapagkat sa mga Kristiyanong Kasulatang Griyego, si Jesus din ay halos 80 beses tinutukoy na “Anak ng tao.” (Ezek. 2:1; Mat. 8:20) Ang pangalang Ezekiel (Hebreo, Yechez·qeʼlʹ) ay nangangahulugang “Diyos ang Nagpapalakas.” Ikalimang taon ng pagkakatapon ni Joiachin, 613 B.C.E., nang si Ezekiel ay atasan bilang propeta. Mababasa natin na naglilingkod pa rin siya noong ika-27 taon ng pagkakatapon, o 22 taon matapos atasan. (Ezek. 1:1, 2; 29:17) Namatay ang asawa niya noong unang araw ng huling pagkubkob ni Nabukodonosor sa Jerusalem. (24:2, 18) Hindi batid ang petsa at paraan ng pagkamatay ni Ezekiel.

8. Ano ang nakita ni Ezekiel sa kaniyang unang pangitain?

⁸ Inatasan ni Jehova si Ezekiel bilang bantay (1:1–​3:27). Sa unang pangitain, noong 613 B.C.E., nakakita si Ezekiel ng maunos na hangin mula sa hilaga, kasabay ng makapal na ulap at maliyab na apoy. Mula roo’y lumabas ang apat na nilikhang may pakpak, na may mukha ng tao, ng leon, ng toro at ng agila. Katulad nila’y bagang nagniningas, at bawat isa’y may katabing napakalaking gulong sa loob ng isang napakataas na gulong na napaliligiran ng mga mata. Sabay-sabay silang nagyayao’t dito. Sa ibabaw ng ulo ng buháy na mga nilikha ay tila isang kalawakan, at sa itaas ay isang trono na ang naroo’y “ang anyo ng kaluwalhatian ni Jehova.”​—1:28.